Die Nacht begann am Morgen: Aufstieg und Fall eines westlichen Geheimagenten

Opinie czytelników

Książka „Lata bez nadziei” to porywający i poruszający pamiętnik opowiadający o życiu Wernera Juretzko w burzliwych latach po II wojnie światowej. Ukazuje jego doświadczenia jako żołnierza, szpiega i więźnia, zapewniając głęboki wgląd w zmagania i emocje tamtej epoki, zwłaszcza wczesnej zimnej wojny.

Narracja jest fascynująca i żywo napisana, dzięki czemu trudno ją odłożyć. Zapewnia głębokie zrozumienie trudów internowania i ludzkiej tęsknoty za wolnością. Jest to również ważny portret kawałka niemieckiej historii, atrakcyjny zwłaszcza dla osób zainteresowanych zimną wojną.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać treść za niepokojącą ze względu na wątki zdrady i złamanego serca, a przedstawienie niewoli może być intensywne dla wrażliwych czytelników.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Kobiety krzyczą histerycznie do swoich żołnierzy: - Dlaczego nam nie pomagacie, dranie? Co z was za ludzie? - Żadna ręka nie podnosi się w ich obronie. Gdzieniegdzie widać łzy w oczach pokiereszowanych bitwą żołnierzy, którzy widzieli już wiele rzeczy, jakie zgotowała im furia wojny.

Ale jeszcze nic takiego. Co sprawia, że szpieg jest szpiegiem? Mało kto jest w stanie zaryzykować życie swoje i swoich bliskich w taki sposób. Werner Juretzko, urodzony w 1932 roku, był świadkiem końca II wojny światowej jako chłopiec i wykorzystuje to doświadczenie, aby opisać swoją drogę do zostania agentem, swoje zadania, które zabrały go do nowo utworzonej strefy okupowanej przez Sowietów, a na koniec do aresztowania.

Ale to właśnie wtedy zaczyna się prawdziwe męczeństwo: Stasi chce wiedzieć wszystko bardziej niż dokładnie. Stosowane przez nich metody wykańczają młodego człowieka.

On i jego współwięźniowie z niecierpliwością czekają na jedną rzecz: aby w końcu zostać skazanym i nie być już w rękach Stasi, ale móc odbyć karę w więzieniu. W trakcie opowieści wstrząśnięty czytelnik może zrozumieć, jak straszne muszą być te miesiące śledztwa, że normalne więzienie jest postrzegane jako obiecujące odkupienie".