Od czasów I wojny światowej komunikacja masowa i propaganda są uważane za integralne czynniki wydarzeń politycznych i wojskowych. Zwiększyło to zapotrzebowanie na systematyczną ekspertyzę i badania naukowe.
Podczas II wojny światowej i zimnej wojny planowanie, obserwowanie i analizowanie propagandy stało się ważnym obszarem produkcji wiedzy strategicznej. Benno Nietzel analizuje rolę ekspertów ds. komunikacji i naukowców w propagandzie trzech krajów: Stanów Zjednoczonych, Niemiec i Związku Radzieckiego.
Różne grupy aktorów rywalizowały o honor, wpływy i autorytet w dziedzinie propagandy. Ich sukcesy i porażki dają początek alternatywnej historii procesów naukowych i ekspertyz w XX wieku, charakteryzującej się niespójnościami, sprzecznościami i przeciwieństwami.