Die Dorfgeschichte; Unterhaltungen mit der Zeit

Zawartość książki:

Wiejska opowieść w Vormrz charakteryzuje się odrzuceniem neoklasycznego okresu artystycznego na rzecz literatury rozrywkowej zdefiniowanej przez Roberta Prutza.

Oznacza to zwrot autorskiego narratora ku narracyjnej teraźniejszości, często autobiograficznie zorientowane przywiązanie do miejsca, oralność z okazjonalnym użyciem gwary i konsekwentne stosowanie prostych form. Przedstawienie sentymentalnych emocji mieszkańców wioski koresponduje z demokratycznymi dążeniami oświecenia; są one częścią ich emancypacyjnego samostanowienia.

Podczas gdy aspekty dydaktyczne są na pierwszym planie we wczesnych formach szwajcarskiej historii wsi (Zschokke, Gotthelf), w okresie przedmarcowym, głównym okresie historii wsi, kwestie społeczno-polityczne zajmują centralne miejsce. Po 1848 r. historie wsi zdegenerowały się w literaturę ojczystą z powodu coraz bardziej reakcyjnego nacjonalizmu.

Ponowne zainteresowanie historiami wsi rozpoczęło się w NRD w latach 60. i przeżyło początkowo nostalgiczny renesans w Niemczech Zachodnich około 1980 roku, który zyskał popularność w kontekście debat ekologicznych i sceptycyzmu wobec form przyspieszenia.