Diakoni obrony: Zbrojny opór i ruch na rzecz praw obywatelskich

Opinie czytelników

Książka stanowi wnikliwą analizę Deacons for Defense, organizacji, która odegrała znaczącą, ale pomijaną rolę w ruchu na rzecz praw obywatelskich, opowiadając się za zbrojną samoobroną przed rasizmem i uciskiem na Głębokim Południu w latach 60. XX wieku. Podkreśla straszne realia, z jakimi borykali się Afroamerykanie i to, jak Diakoni wpłynęli na szerszą walkę o prawa obywatelskie, kwestionując narracje głównego nurtu wokół ruchu.

Dobrze napisana i pouczająca, oferuje unikalne spojrzenie na ruch na rzecz praw obywatelskich, podkreśla znaczenie Drugiej Poprawki, zapewnia inspirujący opis jednostek przeciwstawiających się niesprawiedliwości, wypełnia luki w wiedzy historycznej i jest zalecana dla nauczycieli i entuzjastów historii.

Niektórzy recenzenci uważali, że autor naciągnął niektóre argumenty, szczególnie dotyczące różnic klasowych; inni zauważyli, że odbiega od tradycyjnych narracji ruchu na rzecz praw obywatelskich bez użycia przemocy, co może nie współgrać ze wszystkimi czytelnikami.

(na podstawie 40 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Deacons for Defense: Armed Resistance and the Civil Rights Movement

Zawartość książki:

W 1964 roku niewielka grupa afroamerykańskich mężczyzn w Jonesboro w Luizjanie przeciwstawiła się polityce niestosowania przemocy głównego nurtu ruchu na rzecz praw obywatelskich i utworzyła uzbrojoną organizację samoobrony - Diakoni Obrony i Sprawiedliwości - w celu ochrony pracowników ruchu przed przemocą ze strony strażników i policji. Z ich największym i najbardziej znanym oddziałem w centrum krwawej kampanii w twierdzy Ku Klux Klanu Bogalusa w Luizjanie, Diakoni stali się popularnym symbolem rosnącej frustracji z powodu pokojowej strategii Martina Luthera Kinga Jr. i punktem zbornym dla bojowego ruchu klasy robotniczej na Południu.

Lance Hill przedstawia pierwszą szczegółową historię organizacji Deacons for Defense and Justice, która rozrosła się do kilkuset członków i dwudziestu jeden oddziałów na Głębokim Południu, prowadząc jedne z najbardziej udanych lokalnych kampanii w ruchu na rzecz praw obywatelskich. W swojej analizie tej ważnej, ale długo pomijanej organizacji, Hill kwestionuje to, co nazywa „mitem niestosowania przemocy” - ideę, że zjednoczony ruch na rzecz praw obywatelskich osiągnął swoje cele poprzez pokojową akcję bezpośrednią prowadzoną przez klasę średnią i przywódców religijnych. W przeciwieństwie do tego, Hill konstruuje przekonującą historyczną narrację o uzbrojonym ruchu samoobrony klasy robotniczej, który przeciwstawił się zakorzenionemu przywództwu niestosującemu przemocy i odegrał kluczową rolę w zmuszeniu rządu federalnego do zneutralizowania Klanu i utrzymania praw i wolności obywatelskich.

W 1964 roku niewielka grupa Afroamerykanów w Jonesboro w stanie Luizjana przeciwstawiła się polityce niestosowania przemocy prowadzonej przez główny nurt ruchu na rzecz praw obywatelskich i utworzyła uzbrojoną organizację samoobrony, aby chronić pracowników ruchu przed przemocą ze strony strażników i policji. Lance Hill przedstawia pierwszą szczegółową historię organizacji Deacons for Defense and Justice, która rozrosła się do kilkuset członków i dwudziestu jeden oddziałów na Głębokim Południu, prowadząc jedne z najbardziej udanych lokalnych kampanii w ruchu na rzecz praw obywatelskich. Tworzy fascynującą historyczną narrację o uzbrojonym ruchu samoobrony klasy robotniczej, który przeciwstawił się zakorzenionemu przywództwu bez przemocy i odegrał kluczową rolę w zmuszeniu rządu federalnego do zneutralizowania Ku Klux Klanu i utrzymania praw i wolności obywatelskich.