Diachroniczna składnia słowiańska: Ślady łaciny, greki i języka cerkiewnosłowiańskiego w składni słowiańskiej

Oryginalny tytuł:

Diachronic Slavonic Syntax: Traces of Latin, Greek and Church Slavonic in Slavonic Syntax

Zawartość książki:

Wpływ języków kościelnych: greki, łaciny i cerkiewnosłowiańskiego na standardowe języki słowiańskie wciąż nie doczekał się systematycznej analizy w ramach teoretycznych językoznawstwa kontaktowego. Opierając się na danych korpusowych, niniejszy tom oferuje opis w świetle „kontaktu języka literackiego”, tj.

kontaktu między odmianami, które są używane tylko w wariancie pisemnym i tylko w rejestrach formalnych. Łacina była używana jako język literacki w średniowiecznej Slavia Romana; greka była językiem źródłowym dla języka cerkiewnosłowiańskiego, który z kolei był językiem literackim dla wielu społeczności słowiańskojęzycznych, a tym samym miał ogromny wpływ na rozwój współczesnych słowiańskich języków standardowych. Książka oferuje dogłębne analizy wpływu łaciny na przedstandardowe odmiany słowiańskie, wpływu greki na (staro)cerkiewnosłowiański oraz roli cerkiewnosłowiańskiego jako języka źródłowego dla staro- i nowożytnego rosyjskiego.

Artykuły omawiają zjawiska (morfo)składniowe, takie jak zdania nieokreślone, zdania względne, szyk wyrazów, użycie i funkcję form przypadków i czasów. Tom skierowany jest do slawistów, językoznawców ogólnych i badaczy filologii klasycznej zainteresowanych kontaktami językowymi i zagadnieniami składniowymi.