Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Devil behind the Surplice
W latach 1548-1551 zarówno w Niemczech, jak i w Anglii wybuchły kontrowersje dotyczące adiafory, czyli spraw obojętnych.
Matthias Flacius Illyricus w Niemczech i John Hooper w Anglii odmówili przyjęcia, między innymi, tej samej szaty liturgicznej: surplice. Podczas gdy zastrzeżenia Flaciusa do cesarskich wymogów liturgicznych były w dużej mierze kontekstualne, ponieważ szaty i obrzędy zostały narzucone kościołowi i były częścią programu rekatolicyzacji, Hooper protestował, ponieważ był przekonany, że sporne szaty i obrzędy nie miały podstaw biblijnych.
The Devil behind the Surplice pokazuje, że podczas gdy Flacius walczył o ochronę reformacyjnej zasady usprawiedliwienia wyłącznie z łaski przez samą wiarę, Hooper starał się bronić reformacyjnej zasady, że tylko Pismo Święte jest źródłem i normą chrześcijańskiej doktryny i praktyki. Ostatecznie Flacjusz chciał więcej Eliaszów, proroków, którzy poprowadziliby wierną resztkę, a Hooper chciał nowego Jozjasza, młodego króla reformy, który oczyściłby królestwo i pozbawił je bałwochwalstwa.
