Diabeł jako muza: Blake, Byron i przeciwnik

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Devil as Muse: Blake, Byron, and the Adversary

Zawartość książki:

Czy diabeł leży u podstaw procesu twórczego? W książce „Diabeł jako muza” Fred Parker oferuje zupełnie świeże spojrzenie na to odwieczne pytanie, powtarzając słynne stwierdzenie Williama Blake'a: prawdziwy poeta należy do partii diabła.

Fachowo analizując trzy literackie interpretacje diabła i jego wpływu na artystę - szatana z Raju utraconego Miltona, Mefistofelesa z Fausta Goethego i tego, który oferuje daimoniczną kreatywność w Doktorze Faustusie Tomasza Manna - Parker ujawnia radykalne napięcie między etyką a estetyką. Podczas gdy diabeł jest niezbędnym współpracownikiem artysty i wyzwalającą muzą, z etycznego punktu widzenia cena płacona za taką kreatywność jest nie mniej godna potępienia niż faustowski pakt - a artysta, który jest kreatywny w ten sposób, jest postrzegany jako przeklęty, wyobcowany, moralnie niepokojący. Jak pokazuje Parker, Blake, Byron i Mann na różne sposoby odzwierciedlają i uznają to napięcie w swojej twórczości, a także modelują sposoby jego rozwiązania poprzez swoje pisanie.

Łącząc te literackie koncepcje z badaniami nad genezą historycznej koncepcji diabła i najnowszymi pracami nad rolą inności w kreatywności, Parker wnikliwie sugeruje, w jaki sposób kreatywna literatura może poczuć swoją drogę powrotną wzdłuż procesów - zarówno teologicznych, jak i psychologicznych - które kryją się za takimi konstrukcjami przeciwnika.