Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Disordering the Establishment: Participatory Art and Institutional Critique in France, 1958-1981
W dekadach po II wojnie światowej Francja doświadczyła zarówno okresu dobrobytu, jak i fali politycznego, artystycznego i filozoficznego niezadowolenia, którego kulminacją były ogólnokrajowe protesty w 1968 roku.
W książce Disordering the Establishment Lily Woodruff analizuje rozwój artystycznych strategii politycznego oporu we Francji w tej epoce. Opierając się na wywiadach z artystami, kuratorami i postaciami ówczesnej kultury, Woodruff analizuje formalne i retoryczne metody, których używali artyści, aby przeciwstawić się ideologii establishmentu, odwołać się do bezpośredniego zaangażowania politycznego i zmierzyć się z modelowaniem społeczeństwa przez francuskich intelektualistów.
Artyści i kolektywy takie jak Daniel Buren, Andr Cadere, Groupe de Recherche d'Art Visuel i Collectif d'Art Sociologique wspólnie sprzeciwiali się instytucjonalnej hegemonii, dostosowując swoje prace do niekonwencjonalnych przestrzeni i odbiorców, zapewniając artystyczną autonomię od instytucji sztuki i przyjmując interdyscyplinarność. Pokazując, w jaki sposób artyści ci wykorzystywali sztukę do kwestionowania tego, czym powinna być sztuka i gdzie powinna być postrzegana, Woodruff pokazuje, w jaki sposób artyści rzucali wyzwanie i redefiniowali establishment sztuki i swój moment historyczny.