Deszcz nie łamie kości

Opinie czytelników

RAIN BREAKS NO BONES to pięknie wykonana powieść osadzona w Scranton w Pensylwanii w latach pięćdziesiątych XX wieku, która bada skomplikowane relacje rodzinne, osobiste sekrety i społeczno-ekonomiczne tło tamtych czasów. Służy jako ostatnia część trylogii, ale jest dostępna jako samodzielna lektura. Autorka, Barbara J. Taylor, jest chwalona za bogatą fabułę, dobrze rozwinięte postacie i emocjonalną głębię jej narracji.

⬤ Bogata, wciągająca fabuła, która przyciąga czytelników od pierwszej linijki.
⬤ Dobrze rozwinięte, wiarygodne postacie, które wywołują silne więzi emocjonalne.
⬤ Przemyślane włączenie szczegółów historycznych i kontekstu społeczno-ekonomicznego, dodające głębi narracji.
⬤ Silny wpływ emocjonalny, opisywany jako poruszający i mądry.
⬤ Płynne połączenie wielu wątków i perspektyw.
⬤ Działa jako samodzielna powieść, atrakcyjna nawet dla osób niezaznajomionych z poprzednimi książkami z trylogii.

⬤ Niektórzy czytelnicy wyrazili rozczarowanie pożegnaniem z dobrze znanymi postaciami.
⬤ Choć szczegółowa i dobrze zbadana, niektórzy mogą uznać treść historyczną za gęstą lub mniej wciągającą, jeśli nie są zainteresowani aspektem historycznym.
⬤ Kilku czytelników uznało, że choć gra może być samodzielną pozycją, to znajomość poprzednich książek może wzbogacić doznania płynące z lektury.

(na podstawie 29 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Rain Breaks No Bones

Zawartość książki:

KAŻDY MA TAJEMNICE, NAWET ZMARLI.

Pięćdziesięcioletnia Violet miała dobre życie. Miłość uczciwego mężczyzny. Radość macierzyństwa. Jednak nawet w 1955 roku jej serce wciąż boli z powodu śmierci siostry ponad cztery dekady wcześniej. Ostatnio Violet nie może przestać myśleć o małej dziewczynce, wyobrażając ją sobie na chwilę przed wypadkiem, ubraną w plisowaną białą sukienkę i pasującą do niej kokardę do włosów. Może gdyby jej starsza siostra była tu teraz, mogłaby powiedzieć Violet, co zrobić z tajemnicą, którą ukrywała przed swoją córką Daisy.

Daisy ma swój własny sekret. Kiedy po raz pierwszy przeprowadziła się do domu w Scranton, nie była gotowa porzucić marzeń o występach w Atlantic City. Wtedy poznała Johnny'ego, mężczyznę, który potrzebuje muzyki tak samo jak ona. To jej pierwsza prawdziwa szansa na miłość. Jeśli tylko znajdą odwagę, by przełamać małomiasteczkowe myślenie, jeśli chodzi o randki międzyrasowe.

Małomiasteczkowe myślenie. Zethray widziała tego sporo. Właśnie dlatego zamieściła ogłoszenie o pokoju do wynajęcia w The Negro Motorist Green Book. Chciała dać ludziom bezpieczne miejsce, w którym mogliby się zatrzymać z dala od domu. W ten sposób Johnny trafił pod jej drzwi. Teraz jest zakochany w jakiejś młodej kobiecie. Nie powiedział o tym Zethray, ale ona wie. Umarli lubią mówić, a ona słucha. Gdyby tylko jej matka zdradziła tajemnicę swojej szokującej śmierci. Zamiast tego milczy, podczas gdy ta mała dziewczynka z kokardą we włosach szaleje.

Rain Breaks No Bones to ostatnia powieść z trylogii Scranton, która rozpoczęła się od Sing in the Morning, Cry at Night, a następnie All Waiting Is Long. Chociaż powieści są ze sobą powiązane, każda z nich jest samodzielna.