W kontekście powojennej debaty i ruchu pokojowego, na początku lat 80.
w niektórych miastach pojawiło się żądanie wznoszenia pomników upamiętniających dezerterów. Kontrastowało to ostro z wcześniejszym postrzeganiem dezerterów: do tego czasu byli oni postrzegani przez społeczeństwo jako tchórze i złodzieje.
Badanie dotyczy nie tylko wznoszenia takich pomników, ale bardziej ogólnie publicznego postrzegania terminu dezercja - zwłaszcza w kontekście narodowego socjalizmu. Studium analizuje zmiany w tym dyskursie w latach 80. i 90.
ubiegłego wieku. Wykorzystując dwie przykładowe dyskusje na temat pomników, łączy lokalny poziom mikro z poziomem makro Republiki Federalnej i pokazuje ich związek.