Reformy rolne w Europie kontynentalnej w XVIII i XIX wieku od dawna są przedmiotem intensywnej debaty. Odnosi się to w szczególności do reform w Prusach, które nie rozpoczęły się od słynnego edyktu o emancypacji chłopów w 1807 r., ale zaczęły się od wyzwolenia rolników Doman pod rządami Fryderyka II.
W szczególności państwo pruskie, ze swoją strukturą regionalną, charakteryzowało się szerokim spektrum różnych porządków agrarnych i niejednorodnych tradycji prawnych. Było to szczególnie prawdziwe w przypadku pruskiej prowincji Ren, gdzie francuskie tradycje prawne i pruskie rządy wielokrotnie wywoływały napięcia w XIX wieku, a także prowadziły do szczególnych zmian prawnych. Przedmiotem niniejszego opracowania jest zbadanie takich zjawisk na ograniczonym obszarze, Julich-Zulpicher Borde w północnej Nadrenii, gdzie początkowo wprowadzono francuskie, a po 1815 r.
pruskie reformy prawa agrarnego. Na podstawie okoliczności faktycznych i regionalnych studiów przypadku autor dostarcza informacji na temat rozwoju reńskiej konstytucji agrarnej oraz towarzyszących jej zmian prawnych, gospodarczych i społecznych dla ludności wiejskiej od końca XVIII do połowy XIX wieku.