Niederrheinischer Orientbericht, napisany w drugiej połowie XIV wieku przez anonimowego autora, jest nie tylko ważny pod względem literackim i ogólnohistorycznym, ponieważ jest uważany za pierwszą niemieckojęzyczną relację z doświadczeń na Bliskim Wschodzie.
Ma również wielką wartość lingwistyczno-historyczną jako jedno z niewielu źródeł literackich dla języka rypuaryjskiego późnego średniowiecza. Niniejsze studium jest pierwszym, które przedstawia kompletną, podobną do rękopisu edycję obu istniejących świadków tekstowych.
Badania nad tradycją, pochodzeniem i treścią oraz szczegółowy komentarz do fragmentów stanowią klucz do zrozumienia tekstu z nowym spojrzeniem. Szczegółowa analiza lingwistyczna, która obok edycji stanowi drugi punkt pracy, stanowi uzupełniający wkład w badania lingwistyczne Ripuarian.