Depresja, samotność i zachowania samobójcze w odniesieniu do presji rówieśników u nastolatków

Oryginalny tytuł:

Depression, loneliness and suicidal behavior in relation to peer pressure in adolescents

Zawartość książki:

WPROWADZENIE "Ból samobójczy obejmuje poczucie, że utraciło się wszelką zdolność do dokonywania zmian emocjonalnych. Agonia jest rozdzierająca i wydaje się, że nigdy się nie skończy.

Pojawia się uczucie bycia pokonanym przez bardzo długi czas. Pojawia się uczucie pobudzenia, pustki i niespójności: "Wyrwij się z tego i zacznij żyć dalej", brzmi jak żądanie skoku wzwyż na wysokość dziesięciu stóp". David L.

Conroy "Zapobieganie samobójstwom jest kwestią zdrowotną, którą należy zająć się na wielu poziomach przez różne grupy współpracujące ze sobą w skoordynowany i synergiczny sposób.

Rządy federalne, stanowe, plemienne i lokalne; systemy opieki zdrowotnej, ubezpieczyciele i klinicyści; firmy; instytucje edukacyjne; organizacje społeczne; oraz członkowie rodzin, przyjaciele i inne osoby mają do odegrania rolę w zapobieganiu samobójstwom" National Strategy for Suicide Prevention Słowo samobójstwo pochodzi od łacińskiego słowa "sui" (z siebie) i "caedes" (zabijanie). Po raz pierwszy zostało wprowadzone przez filozofa Sir Thomasa Browne'a w XVII wieku.

Według Durkheima termin samobójstwo może mieć zastosowanie do wszystkich przypadków śmierci, które wynikają z pozytywnego lub negatywnego działania osoby, która jest świadoma następstw swojego zachowania bezpośrednio lub pośrednio. Światowa Organizacja Zdrowia zdefiniowała samobójstwo jako akt, który jest rozszerzony i ma na celu wprowadzenie pożądanych zmian, ale kończy się śmiercionośnym rezultatem, który zmarły, spostrzegawczy lub przewidujący zbliżające się śmiertelne zakończenie. Celem zachowań samobójczych, niezależnie od tego, czy są podejmowane celowo, czy mimowolnie, jest wieczne zakończenie życia.

Prawdziwe akty samobójcze (lub znane również jako "gesty") wymagają odróżnienia od innych aktów i gestów samookaleczających, samookaleczających lub parasamobójczych, które są również zaplanowane, ale nie mają na celu spowodowania śmierci. Typowe akty samookaleczenia obejmują cięcie lub przypalanie się. Zachowania te byłyby wykonywane z powodu ekstremalnego wrażenia.