Depozyt 1940-1944: Tajny dziennik życia we Francji Vichy

Opinie czytelników

Książka zapewnia wnikliwe spojrzenie na codzienne doświadczenia małego miasteczka podczas II wojny światowej, skupiając się na przyziemnych aspektach życia pośród ważnych wydarzeń historycznych. Ujmuje refleksje autora i dynamikę w jego społeczności, zapewniając kontekst dzięki doskonałym przypisom i tłumaczeniom.

⬤ Dobrze napisana i płynnie przetłumaczona
⬤ oferuje cenne spostrzeżenia historyczne
⬤ zawiera doskonałe przypisy
⬤ dogłębna wiedza i skrupulatnie zbadane
⬤ przedstawia unikalną perspektywę życia podczas II wojny światowej z punktu widzenia małego miasteczka.

Odniesienia mogą być trudne do zrozumienia dla współczesnych czytelników; niektórzy czytelnicy mogą uznać skupienie się na przyziemnym życiu za mniej wciągające w porównaniu do zorientowanych na akcję narracji z II wojny światowej.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Deposition 1940-1944: A Secret Diary of Life in Vichy France

Zawartość książki:

Historycy są zgodni: dziennik Léona Wertha (1878-1955) jest jednym z najcenniejszych - i najpoczytniejszych - świadectw, jakie kiedykolwiek napisano o życiu we Francji pod okupacją nazistowską i reżimem Vichy. Werth był pisarzem wolnym duchem i nie dającym się sklasyfikować. Jest autorem jedenastu powieści, krytyki sztuki i tańca, ostrych reportaży politycznych i niezapomnianych esejów osobistych. Był Żydem i opuścił Paryż w czerwcu 1940 roku, by ukryć się w wiejskim domu swojej żony w Saint-Amour, małej wiosce w górach Jura. Jego krótki pamiętnik 33 Days opowiada o jego zmaganiach, by się tam dostać. Depozycja opowiada o codziennym życiu w wiosce, na pobliskich farmach i w miasteczkach, a wreszcie w Paryżu, gdzie rysuje portret siatki ruchu oporu w swoim mieszkaniu i pisze relację naocznego świadka powstania, które wyzwoliło miasto w sierpniu 1944 roku.

Z Saint-Amour widzimy zarówno ruch oporu na wsi, wykolejanie pociągów wojskowych, karanie notorycznych kolaborantów - jak i rosnące represje: aresztowania, tortury, deportacje i egzekucje. Przede wszystkim widzimy, jak Vichy i okupacja wpływają na życie rolników i mieszkańców wsi oraz jak ich często sprzeczne postawy ewoluują w latach 1940-1944. Ucho Wertha do dialogów i dar powieściopisarza do tworzenia postaci ożywiają dziennik: na rynkach i w mieście spotykamy prawdziwych francuskich chłopów i sklepikarzy, kolejarzy i patronkę kawiarni na stacji, nauczycieli i żandarmów. Ożywają oni na kartach powieści, a wraz z nimi ożywają wieś i miasteczka.

Z kąśliwą ironią Werth niemal codziennie rejestruje to, co propaganda Vichy mówi w radiu i prasie. Śledzimy postępy wojny tak, jak robili to wtedy ludzie, dzień po dniu. Wpisy te stanowią interesującą, często zabawną lekturę, wyraźnie kontrastującą z jego trzymającymi w napięciu wpisami na temat prześladowań i deportacji Żydów. Depozycja to zróżnicowany i złożony kawałek żywej historii, który czyta się z przyjemnością.