Demonialność: Incubi and Succubi: Księga demonologii

Opinie czytelników

Książka zebrała zarówno pozytywne, jak i negatywne recenzje. Wielu czytelników docenia wciągający styl pisania Tarla Warwicka i jakość tłumaczenia z oryginalnego grimoire, a także fascynującą tematykę związaną z inkubami i sukubami. Niektórzy recenzenci stwierdzili jednak, że treści brakuje głębi w odniesieniu do samej demonologii i skrytykowali książkę za to, że jest kaznodziejska lub źle wydrukowana.

⬤ Wciągający i charyzmatyczny styl pisania
⬤ dobrze wykonane nowoczesne tłumaczenie
⬤ informacje na temat inkubów i sukkubów
⬤ wysokiej jakości prezentacja fizyczna
⬤ dobry punkt wyjścia dla nowicjuszy w okultyzmie.

⬤ Postrzegany brak głębi w informacjach demonologicznych
⬤ niektórzy uznali ją za zbyt kaznodziejską
⬤ mieszana jakość druku w niektórych egzemplarzach
⬤ może zawierać mylące fragmenty łacińskie
⬤ pewne nadmiarowe informacje.

(na podstawie 72 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Demoniality: Incubi and Succubi: A Book of Demonology

Zawartość książki:

Ten XVII-wieczny traktat o demonologii, napisany przez szanowanego teologa, katolickiego księdza i egzorcystę, ks. ojca Sinistrari, bada szczególną klasę duchów znanych jako inkub i sukkub. Te pomniejsze demony pragną seksu i często atakują swoje ofiary podczas snu. Chociaż inkuby i sukkuby są uważane za mniej niebezpieczne niż demony opętujące, mogą być nieustępliwe w dążeniu do zaspokojenia swoich pragnień i stają się agresywne, gdy się im przeciwstawia.

Demoniality wysuwa nowatorskie teorie na temat okultystycznej biologii, twierdząc, że demony mogą ożywiać zwłoki, aby uprawiać seks i zapładniać ofiary demonicznym nasieniem, aby produkować potomstwo, które jest „wysokie, odporne, odważne i niegodziwe”. Jako ekspert w dziedzinie czarów i grzechu seksualnego, ksiądz Sinistrari zawarł sekcje dotyczące powiązanych zjawisk, w tym: bestialstwa, nekrofilii, demonicznych paktów, czarów, znaków czarownic, kultu diabła i magicznych istot, takich jak fauny, centaury i elfy.

Ojciec Sinistrari był uczonym franciszkańskim zakonnikiem, który używał dedukcyjnego rozumowania do badania cech świata duchów. Na przykład, czy demony mają masę? Doszedł do wniosku, że tak, ale ustalił, że są porowate - pozwalając na ich nadprzyrodzone wyczyny przechodzenia przez przedmioty i pojawiania się znikąd. Sklasyfikował również demoniczne duchy według ich działań, wyjaśniając, że niektóre szukają skorumpowanych paktów z czarownicami lub czarodziejami, podczas gdy inne są pasożytnicze i masowo atakują niewinnych.

Jako elementarz demonicznych zachowań, Demonality jest niezwykle szczegółowy. Ojciec Sinistrari został przeszkolony w zakresie ówczesnych nauk, w tym ziołolecznictwa, alchemii, żywiołów, humorów i objawów czarów - służył nawet jako doradca osławionej Inkwizycji. Z tego powodu skupił się na diagnozach i środkach zaradczych w celu wypędzenia szkodników, wykorzystując swoją wiedzę alchemiczną do opracowania formuł ziołowych przeciwdziałających specyficznej naturze żywiołów demona. Te skomplikowane receptury ziołowe są podobne do eliksirów, które można znaleźć w grimoire magów lub wiedźmińskiej księdze cieni.

Tytuł książki jest grą słów bestialstwo, która przekazuje przekonanie ojca Sinistrari, że kopulowanie z demonami jest podobnie grzesznym czynem i przestępstwem. Ale chociaż inkub i sukkub są duchami popełniającymi złe uczynki, ojciec Sinistrari nie lekceważy ich zbawienia. Przedstawia teologiczny argument, że te pomniejsze demony mają dusze i mogą zostać uratowane przed potępieniem. Odróżnia je od bardziej wulgarnego typu, który ma tendencję do opętania ludzi w przerażających pokazach. Jako dowód pokazuje, jak ta ostatnia klasa demonów bardzo boi się relikwii religijnych, podczas gdy inkuby i sukuby nie sprzeciwiają się ich obecności: według Sinistrari jest to wyraźny dowód na to, że nie są one potępione, ale prawdopodobnie znajdują się w stanie zawieszenia.

Jako wybitny egzorcysta swoich czasów, ojciec Sinistrari regularnie spotykał się z ofiarami demonicznej aktywności. Jak na ironię, wiele z tych osób było zakonnicami i księżmi w służbie Bogu lub ludźmi znajdującymi się pod ich opieką. W jednej z historii młoda panna szlachetnie urodzona jest romantycznie ścigana przez ducha, który z frustracji z powodu jej czystości w końcu ją atakuje. Inna historia dotyczy zakonnicy, która zniknęła w swojej celi, gdzie słychać dwa głosy, jęki i skrzypienie jej łóżka. Rywalizująca zakonnica wywierciła dziurę w przegrodzie, aby zobaczyć atrakcyjnego młodego mężczyznę leżącego z jej siostrą, który w tajemniczy sposób zniknął, gdy oboje zostali skonfrontowani.

Odniesienia do demonicznych ataków zostały wyryte w kamieniu cztery tysiące lat temu, na długo przed tym, jak Jezus Chrystus, największy egzorcysta ze wszystkich, chodził po ziemi. Gdy chrześcijaństwo się przyjęło, spotkania z tymi bytami były często przedstawiane w kategoriach moralnych. Ojciec Sinistrari przyjął inne podejście: zastosowanie rozumu do zrozumienia tego ciekawego zjawiska wraz z teologią, historią i nauką. Rezultatem jest ten interesujący traktat.