Democracy and Time in Cuban Thought: The Elusive Present
Jak czasowość przeszłości, przyszłości i teraźniejszości była wykorzystywana w kubańskiej retoryce politycznej i wyrażana w kubańskiej kulturze.
W tej fascynującej analizie dyskursu politycznego w kulturze kubańskiej Mara de los ngeles Torres koncentruje się na tym, w jaki sposób pojęcie czasu było wykorzystywane przez różne projekty polityczne. Torres dokładnie analizuje wykorzystanie czasu i jego polityczne implikacje w przemówieniu Fidela Castro "Historia mnie rozgrzeszy", pismach Jose Marta i Che Guevary, poezji Eliseo Diego i grupy Orgenes oraz obrazach i sztukach performatywnych kubańskich emigrantów Nereidy Garca Ferraz, Mari Martnez-Caas i Tanii Bruguery.
.
Zagłębiając się w teksty polityczne i eseje, literaturę i sztukę, Torres przedstawia teorie czasowości w rozmowie z kubańskim doświadczeniem. Torres dokładnie analizuje użycie czasu i jego polityczne implikacje w przemówieniu Fidela Castro "Historia mnie rozgrzeszy", pismach Jose Marta i Che Guevary, poezji Eliseo Diego i grupy Orgenes oraz obrazach kubańskich emigrantek Nereidy Garca Ferraz i Mari Martnez-Caas.
.
Ostatnie wydarzenia na Kubie sprawiły, że poszukiwanie demokracji i sprawiedliwości społecznej znalazło się w centrum uwagi, a Torres bada również czasowość leżącą u podstaw tych ruchów, pytając, czy projekty te stanowią alternatywę dla nadużywanych tropów przeszłości i przyszłości. Sugeruje sposoby myślenia dla dzisiejszych aktywistów, zachęcając ich do pamiętania o historii i wyobrażania sobie nowych możliwości, jednocześnie kultywując przestrzeń dla ludzkiej sprawczości teraz.
Publikacja tej pracy była możliwa dzięki grantowi Sustaining the Humanities through the American Rescue Plan przyznanemu przez National Endowment for the Humanities.