Dekolonizacja dyscypliny: Dzieci, kary cielesne, teologie chrześcijańskie i pojednanie

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że książka ta jest nieocenionym źródłem, zapewniającym głęboki wgląd w tematy kolonizacji, szczególnie w odniesieniu do cierpienia dzieci w szkołach rezydencjalnych. Eseje zawarte w książce są chwalone za ich znaczenie i skuteczność w poruszaniu trudnych tematów, jednocześnie zaszczepiając nadzieję. Dodatkowo, książka została doceniona za kompleksową analizę kwestii związanych z brutalnymi karami i potrzebą zmian systemowych.

⬤ Nieocenione źródło z uniwersalnym tematem
⬤ eseje prowokujące do myślenia, które przynoszą nadzieję
⬤ ważne informacje i spostrzeżenia na temat kolonizacji i szkół rezydencjalnych
⬤ kompleksowa analiza brutalnych kar i niezbędnych zmian.

Temat jest trudny i może stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Decolonizing Discipline: Children, Corporal Punishment, Christian Theologies, and Reconciliation

Zawartość książki:

W czerwcu 2015 r.

kanadyjska Komisja Prawdy i Pojednania opublikowała 94 wezwania do działania, w których wezwała do zreformowania polityki i programów w celu naprawienia szkód wyrządzonych przez Indian Residential Schools. Decolonizing Discipline jest odpowiedzią na Call to Action 6 - wezwanie do uchylenia paragrafu 43 kanadyjskiego kodeksu karnego, który usprawiedliwia stosowanie kar cielesnych wobec dzieci.

Redaktorki Valerie Michaelson i Joan Durrant zebrały różne głosy, aby odpowiedzieć na to wezwanie i rozważyć sposoby, w jakie kolonialne zachodnie interpretacje teologii chrześcijańskich były wykorzystywane przez wieki do normalizacji przemocy i racjonalizacji fizycznej dyscypliny dzieci. Teolodzy, duchowni, naukowcy społeczni oraz przywódcy i członkowie społeczności Pierwszych Narodów, Eskimosów i Misy badają ryzyko, jakie kary cielesne stanowią dla dzieci i analizują praktyczne, pozbawione przemocy podejścia do dyscypliny. Autorzy zapraszają czytelników do udziału w kształtowaniu tego kraju, który nie sankcjonuje przemocy wobec dzieci.

Rezultatem jest wieloaspektowa eksploracja debat teologicznych, dowodów naukowych i osobistych podróży związanych z przemocą, która przenikała kanadyjskie szkoły rezydencjalne i trwa w kanadyjskich domach do dziś. Razem zmuszają nas do dekolonizacji dyscypliny w Kanadzie.