Dekolonialna córka: Listy czarnoskórej kobiety do europejskiego syna

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że „Decolonial Daughter” to pięknie napisana i wnikliwa eksploracja rasy, tożsamości i osobistych doświadczeń. Wielu czytelników uznało styl epistolarny za wciągający i doceniło zdolność autorki do przekazywania złożonych emocji i historii. Jednak niektórzy czytelnicy zauważyli, że może to być trudna lub meandrująca lektura, a kilku wyraziło trudności w nawiązaniu do książki ze względu na jej tematy lub styl pisania.

⬤ Dobrze napisana, wnikliwa i poruszająca
⬤ oferuje osobiste i szczere spojrzenie na rasę i tożsamość
⬤ unikalny format epistolarny
⬤ zachęca do empatii i zrozumienia
⬤ ważne tematy istotne dla współczesnego społeczeństwa.

⬤ Dla niektórych czytelników trudna w odbiorze
⬤ momentami może wydawać się meandrująca
⬤ niektórzy uznali historyczny punkt ciężkości za nieciekawy lub trudny do strawienia
⬤ niektórzy czytelnicy odczuwali osobisty dyskomfort w związku z tematami rasizmu i kolonializmu.

(na podstawie 26 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Decolonial Daughter: Letters from a Black Woman to Her European Son

Zawartość książki:

Pochodząca z Trynidadu amerykańska pisarka i aktywistka bada macierzyństwo, migrację i tożsamość - a także ich związek z ziemią, więzieniem i ludobójstwem czarnoskórych i rdzennych mieszkańców.

Po przeprowadzce do Kopenhagi w Danii z Brooklynu ponad 18 lat temu, Brown próbuje nadać kontekst egzystencji swojej i syna w postkolonialnym i rzekomo postrasowym świecie, w którym sama machina tak zwanego postępu została oparta na upadku jej rodu. Poprzez listy do syna, Brown wpisuje przeszłość w teraźniejszość - pisane z kraju, który został ogłoszony "najszczęśliwszym miejscem na świecie" - tworząc wizję, która jest niezbędną alternatywą dla dystopijnej wizji, która jest obecnie kupowana i sprzedawana.