Dehumanizacja: Prawdziwa historia zorganizowanego znęcania się nad dziećmi

Opinie czytelników

Książka „Dehumanisation by Jennie Grace” opowiada wstrząsającą historię zorganizowanego znęcania się nad dziećmi, rzucając światło na niepowodzenia różnych systemów mających chronić bezbronne dzieci. Książka bada odporność ludzkiego ducha, jednocześnie odkrywając tragiczne realia, z jakimi borykają się osoby, które przeżyły takie nadużycia. Czytelnicy opisali ją jako zarówno otwierającą oczy, jak i rozdzierającą serce, podkreślając potrzebę zmian systemowych w celu ochrony dzieci.

Książka jest dobrze napisana i wciągająca, przyciągając uwagę czytelników. Oferuje potężną i inspirującą narrację o przetrwaniu i odporności, podnosząc świadomość na temat wykorzystywania dzieci i niepowodzeń systemów ochrony. Wiele recenzji docenia odwagę Jennie w dzieleniu się swoją historią i nadzieję, jaką daje ona innym dotkniętym podobnymi doświadczeniami.

Kilku czytelników uznało treść za trudną do przetrawienia, a niektórzy wspomnieli, że trudno było ją czytać ze względu na emocjonalny ciężar tematu. Graficzne przedstawienie nadużyć i niepowodzeń systemów może być przytłaczające, skłaniając niektórych do czytania w krótkich odstępach czasu. Perspektywa pierwszoosobowa może wywoływać silne reakcje emocjonalne, co sprawia, że dla niektórych jest to trudna lektura.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dehumanisation: A True Story of Organised Child Abuse

Zawartość książki:

Niechciana i bezdomna od pierwszego dnia: Opieka społeczna znalazła Jennie nowy dom. Tragicznie trafiła do brutalnego reżimu straszliwego znęcania się, skrajnego zaniedbania, utraty i poniżającego upokorzenia ze strony rodziców zastępczych.

Trwało to za zamkniętymi drzwiami w pozornie szanowanym domu przez dwadzieścia trzy lata. Rodzina zastępcza przekazała ją innym obrzydliwym sprawcom zorganizowanych pierścieni przemocy. Śmierć obojga rodziców zastępczych nie powstrzymała ohydnego znęcania się, które trwało przez dziesięciolecia, gdy Jennie i jej syn byli ścigani pomimo przeprowadzki trzydzieści sześć razy.

Jennie rozwinęła dysocjacyjne zaburzenie tożsamości, aby przetrwać i poradzić sobie z traumatycznymi wydarzeniami, których doświadczyła przez całe życie.

Wszystko, co Jennie wiedziała, to szokująca zdrada - w tym to, co odkryła po latach w swoich aktach opieki społecznej.

To, jak ona i jej syn przetrwali, jest niezgłębione, ale niezwykła odporność Jennie świeci, gdy odmawia poddania się.

"Stabardowie zostali zwolnieni z poprzedniego zarzutu wykorzystywania dzieci pod ich opieką".

"Zauważono, że Faith i Jennie są prawdopodobnie wykorzystywane seksualnie przez Stabardów. Gdybyśmy mieli to zbadać, naszym problemem byłoby to, kto zaopiekowałby się tymi odmieńcami w społeczeństwie".

"W najlepszym interesie jest, aby pozostały tam, gdzie są, ponieważ uważa się, że nie będą miały żadnych długoterminowych problemów w wyniku znęcania się".

"Te dzieci mają szczęście, że zostały umieszczone w domu z doświadczonymi opiekunami zastępczymi".

Notatki dotyczące opieki społecznej 1965-1974.

Jennie teraz zabiera głos, pomagając profesjonalistom, rodzinom i dzieciom zrozumieć pułapkę nadużyć, oferując empatię i wsparcie, zamieniając to, co było piekłem, w nadzieję dla innych i dla siebie.