Ocena:
Książka jest uważana za cenny historyczny podręcznik technik samoobrony opracowanych przez W.E. Fairbairna, koncentrujący się na walce wręcz i praktycznym zastosowaniu. Chociaż jest chwalona za szczegółową treść i znaczenie historyczne, spotyka się z krytyką za przestarzałe ilustracje i metody, które niektórzy recenzenci uważają za przestarzałe.
Zalety:Szczegółowe informacje na temat technik samoobrony, cenny kontekst historyczny, przydatny do nauki podstawowych umiejętności samoobrony, uważany za znaczący tekst w dziedzinie walki wojskowej, podkreśla sprawdzone techniki w rzeczywistych sytuacjach.
Wady:Przestarzałe czarno-białe fotografie, które są trudne do zobaczenia, niektóre techniki są postrzegane jako przestarzałe, mieszane opinie na temat skuteczności w porównaniu z nowoczesnymi metodami samoobrony, niektórzy czytelnicy uważają, że treści brakuje i nie są praktyczne.
(na podstawie 34 opinii czytelników)
DEFENDU Scientific Self-Defence In Colour
System Fairbairna opierał się na jego treningu i wiedzy w boksie, zapasach, savate, jujutsu, judo i walkach, w których brał udział podczas swojej pracy w policji, Fairbairn zaczął rozwijać swój własny system walki wręcz, początkowo nazywając go "Defendu". Został zaprojektowany tak, aby był łatwy do nauczenia i zapewniał skuteczne rezultaty. Fairbairn opublikował swoją książkę, Defendu, w 1926 roku 2) (przedrukowaną jako Scientific Self Defence w 1931 roku), ilustrującą tę metodę i to właśnie tutaj po raz pierwszy pojawił się termin "Defendu", który zmylił pierwszych czytelników książki, którzy założyli, że techniki w niej zawarte opierały się głównie na wschodnich sztukach walki, których nauczył się Fairbairn. Tak więc, próbując podkreślić oryginalność materiału Fairbairna, termin ten nie pojawił się w wydaniu książki z 1931 roku.
Fairbairn został wezwany przez Brytyjczyków do pomocy w szkoleniu i kontroli zamieszek.
Oryginalny Defendu był zorientowany na samoobronę i wojska alianckie podczas II wojny światowej. Fairbairn i inni rozszerzyli ten system, tworząc system Close Quarters Combat, którego następnie nauczano żołnierzy. System ten opierał się na Defendu, ale został zmodyfikowany do zastosowań wojskowych, a nie policyjnych, podczas gdy system Close Quarters Combat koncentrował się na szybkim unieszkodliwieniu przeciwnika przy użyciu potencjalnie śmiercionośnej siły. Zmilitaryzowana wersja Defendu została opisana w podręczniku wojskowym All in fighting z 1942 roku, używanym jako uzupełnienie podczas szkolenia CQB w czasie II wojny światowej. Książka ta została później opublikowana w wydaniu cywilnym, z pominięciem rozdziałów dotyczących walki na bagnety i celowania z karabinu, pod nazwą Get Tough How To Win In Hand-To-Hand Fighting. As Taught To The British Commandos And The U. S. Armed Forces. System CQC Fairbairna został również opisany w książce Rexa Applegate'a Kill or Get Killed.
