Ocena:

Książka jest mieszaną torbą dla czytelników, głównie podzieloną na tych, którzy uważają jej koncepcję i wykonanie za przyjemne i wciągające, szczególnie miłośników muzyki, oraz tych, którzy uważają, że jest zbyt powolna i nużąca, pozbawiona akcji i rozwoju postaci.
Zalety:⬤ Pomysłowa i wciągająca dla miłośników muzyki i tajemnic.
⬤ Niektórzy czytelnicy docenili unikalny format epistolarny i uznali go za sprytny.
⬤ Atrakcyjna dla tych, którzy interesują się orkiestrami i muzyką klasyczną.
⬤ Niezwykle powolne czytanie ze względu na poleganie na listach, co skutkuje brakiem akcji.
⬤ Postacie są często opisywane jako niesympatyczne lub karykaturalne.
⬤ Fabuła jest postrzegana jako słaba, z niewielkim napięciem lub rozwojem, co prowadzi do frustracji wśród czytelników niezaznajomionych z muzyką.
⬤ Niektórzy uznali obszerne odniesienia muzyczne za przytłaczające lub alienujące.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
Death on the Down Beat: An Orchestral Fantasy of Detection
„Jedyna w swoim rodzaju gratka ze złotej ery.” -- Kirkus Reviews.
Od dyrygenta muzycznego, który stał się autorem powieści kryminalnych, Sebastiana Farra, pochodzi epistolarne tour de force, które uderza w idealne mordercze crescendo zarówno dla miłośników muzyki, jak i kryminałów.
Podczas wykonania poematu Straussa „Życie bohatera”, obleśny dyrygent, Sir Noel Grampian, zostaje zastrzelony na oczach orkiestry miejskiej Maningpool. Miał wielu wrogów, wśród nich muzyków i krytyków muzycznych, ale zabicie go w trakcie koncertu sugeruje akt najzimniejszej kalkulacji.
Opowiedziana za pomocą listów detektywa inspektora Alana Hope'a do żony, zastanawia się nad swoimi odkryciami i innymi dokumentami, takimi jak listy członków orkiestry i zapisy muzyczne, które zawierają wskazówki dotyczące zbrodni.
Ten dodatek do serii Crime Classics to wciągająca zagadka muzyczna, zawierająca schematy aranżacji orkiestry i cztery strony zapisów muzycznych związanych z fabułą. Po raz pierwszy opublikowana w 1941 roku, ale od tego czasu niedostępna, jest autorstwa zaginionego pisarza tego gatunku, Sebastiana Farra (pseudonim Erica Waltera Bloma), urodzonego w Szwajcarii i naturalizowanego w Wielkiej Brytanii leksykografa muzycznego, krytyka muzycznego i pisarza.