Dead Kennedys: Świeże owoce dla gnijących warzyw, wczesne lata

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, książka zapewnia wciągające i dobrze zbadane spojrzenie na Dead Kennedys i ich klasyczny album „Fresh Fruit for Rotting Vegetables”. Chociaż zawiera wnikliwe wywiady z członkami zespołu i dokładną analizę wczesnej historii zespołu, niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej głębi i rozległości, ponieważ obejmuje tylko ograniczone ramy czasowe w karierze zespołu.

⬤ Dobrze napisana i zabawna
⬤ wnikliwe wywiady ze wszystkimi członkami zespołu
⬤ świetne grafiki i zdjęcia
⬤ zapewnia kontekst historyczny
⬤ odpowiednia dla fanów punk rocka
⬤ wciągająca fabuła
⬤ dobrze zbadany i dowcipny styl pisania.

⬤ Nie obejmuje całej historii zespołu, pozostawiając niektórych czytelników pragnących więcej
⬤ zawiera powtarzające się treści, które fani mogą już znać
⬤ niektórzy uważają, że brakuje nowych spostrzeżeń
⬤ mieszane recenzje dotyczące głębi i wartości edukacyjnej.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dead Kennedys: Fresh Fruit for Rotting Vegetables, the Early Years

Zawartość książki:

Dead Kennedys rutynowo zajmują czołowe miejsca zarówno w plebiscytach krytyków, jak i fanów, jako najlepszy zespół punkowy swojego pokolenia. W szczególności ich debiutancki album Fresh Fruit for Rotting Vegetables jest regularnie wybierany jednym z najlepszych albumów w gatunku. Fresh Fruit oferował idealną hybrydę humoru i polemiki przypiętą do muzycznego podwozia, które było równie cierpkie i pomysłowe, jak zjadliwe lamenty Jello Biafry. Te teksty, okrutne w swojej precyzji, były rewelacyjne. Nie udałoby się to jednak, gdyby muzyka, która leżała u ich podstaw, nie była tak porywająca, nie była parafiną dla nagiego płomienia Biafry.

Ciągły wpływ Dead Kennedys jest niezwykłym osiągnięciem dla zespołu, który praktycznie nie grał w radiu i wydawał płyty tylko w niezależnych wytwórniach. Nie tylko istnieli poza głównym nurtem, ale byli, jak zauważył V. Vale z Search and Destroy, pierwszym zespołem tej rangi, który zaatakował sam przemysł muzyczny. DK wprawili tak wiele w ruch. Byli integralną częścią alternatywnej sieci, która pozwalała zespołom z pierwszego szczebla drabiny koncertować poza własnym podwórkiem. Odegrali kluczową rolę we wspieraniu koncepcji koncertów dla wszystkich grup wiekowych i odrzucili postępy korporacyjnych promotorów rocka i branżowych lapdogów. Legitymizowali pojęcie amerykańskiego zespołu punkowego koncertującego na arenie międzynarodowej, jednocześnie rozpowszechniając prawdziwy horror polityki zagranicznej swojego kraju, skutecznie służąc jako anty-ambasadorzy podczas swoich podróży.

Książka wykorzystuje dziesiątki wywiadów z pierwszej ręki, zdjęć i oryginalnych grafik, aby zaoferować nowe spojrzenie na grupę, która niemal od samego początku pogrążyła się w kontrowersjach. Docenia kluczową rolę zespołu w przekształceniu punkowej retoryki, zarówno polemicznej, jak i muzycznej, w coś naprawdę groźnego - i niezwykle zabawnego. Autor oferuje kontekst zarówno pod względem globalnej, jak i lokalnej trajektorii punka i, nie wzdrygając się przed szalenie różnymi poglądami poszczególnych członków zespołu na ewolucję zespołu, stara się być świętujący - jeśli nie bezkrytyczny.