Tending the Web
Wiersze w tym zbiorze wchodzą w interakcję z obrazem sieci na różne sposoby, z przewijającym się wątkiem jednoczącym - domaganiem się naszej więzi i przynależności.
Istnieje wiele sposobów postrzegania i pielęgnowania sieci. Wszyscy znajdujemy się w centrum naszej własnej sieci relacji, a znaczna część naszego życia to nieustanne pielęgnowanie tych powiązań. Istnieje sieć relacji społecznych, które tworzą szerszą kulturę, i nasza wspólna praca polegająca na pielęgnowaniu sieci bezpieczeństwa, wzmacnianiu postrzępionych miejsc, naprawianiu dziur, upewnianiu się, że nikt nie wypadnie. Istnieje wielka sieć życia, która podtrzymuje nas wszystkich, a także praca polegająca na znajdowaniu i zajmowaniu naszego miejsca poprzez zwracanie uwagi na wszystkie inne części, które składają się na tę wielką całość. Jest też nasze podejście do własnej pracy i to, czy postrzegamy ją jako liniową serię zadań, które należy odhaczyć po ich zakończeniu, czy też jako sieć relacji i możliwości z naszą miłością w centrum.
Ponieważ istnieje wiele sposobów wyobrażenia sobie sieci, istnieje również wiele umiejętności i dyspozycji związanych z jej pielęgnacją, a czytelnik jest zaproszony do oddychania przez jej porządek. Oddychaj, gdy łączymy się, dotykając potencjału relacji wszędzie. Oddychaj, gdy rozszerzamy, rozciągając się na nowe połączenia, nowe możliwości. Oddychaj, gdy zauważamy, przyjmując rzeczywistość otaczającego nas świata. Wydychamy powietrze, gdy angażujemy się, wnosząc naszą energię i intencję działania w związek. Wdychaj, gdy otrzymujemy, zauważając proces przyjmowania tego, co nas odżywia. Wydychaj powietrze, gdy naprawiamy, przynosząc większą całość temu, co może być zepsute lub wymagać naprawy.
Wdychaj, gdy odpoczywamy, zwracając uwagę na to, co przywraca. Wydychamy powietrze, gdy świętujemy, dziękując za wszystko, co przynosi radość. Wdychaj, gdy smucimy się, nazywając to, co zostało utracone. Wydychaj powietrze, gdy pielęgnujemy, wykonując cichą pracę pielęgnowania życia wokół nas i wewnątrz nas. Kontynuuj oddychanie, gdy resetujemy, otwarci na rzeczy, które nie są takie, jak się wydają, obecni w potencjale nowego świata.
Inspiracją dla tych wierszy są codzienne spotkania, zapośredniczone przez współczucie, wrażliwość i wytrwałość. Potwierdzona przez to, czego doświadczyła, poetka w zamian potwierdza otaczający ją świat, w ten sposób pielęgnując sieć życia.
