Daydream Erratica Kate Frances ma bezpośredniość, która wydaje się jednocześnie starożytna i zupełnie nowa.
Podobnie jak samotna Emily Dickinson, poezja Frances niesie poczucie wewnętrznego świata, który rozgrywa się w materialnym wszechświecie, świecie, w którym dźwięk podróżuje bezgłośnie: „wzdłuż mojego wygiętego kręgosłupa leciał / drżąc w świetle gwiazd”. Obrazy Frances są wyjątkowe w swojej precyzji, wycięte z tkaniny.