Ocena:
Książka „Long Past Slavery” autorstwa Catherine A. Stewart bada złożoność Federalnego Projektu Pisarzy podczas Wielkiego Kryzysu, koncentrując się na narracjach byłych niewolników i dynamice politycznej otaczającej te historyczne reprezentacje. Przedstawia dobrze zbadane relacje różnych postaci historycznych, w szczególności Zory Neale Hurston i Johna Lomaxa, pokazując, w jaki sposób ich wkład, motywy i tworzone narracje były kształtowane przez społeczno-polityczny klimat tamtych czasów. Ogólnie rzecz biorąc, książka łączy historyczny wgląd z bogatymi narracjami, aby zmienić zbiorowe rozumienie amerykańskiej historii i stosunków rasowych.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana i udokumentowana
⬤ oferuje świeże spojrzenie na historię Afroamerykanów
⬤ w interesujący sposób łączy historię i folklor
⬤ przedstawia kompleksowe spojrzenie na Federal Writers' Project i jego kulturowe implikacje
⬤ zmienia spojrzenie czytelnika na historię.
Niektórzy czytelnicy uznają tę książkę za wymagającą lekturę; złożoność tematów może stanowić wyzwanie dla osób niezaznajomionych z tematem.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Long Past Slavery: Representing Race in the Federal Writers' Project
W latach 1936-1939 Federalny Projekt Pisarzy Nowego Ładu zebrał historie życia ponad 2300 byłych afroamerykańskich niewolników.
Narracje te są obecnie szeroko wykorzystywane jako źródło do zrozumienia żywych doświadczeń tych, którzy przeszli od niewolnictwa do wolności. Catherine A.
Stewart pokazuje jednak, że projekt ten był produktem konkurujących ze sobą wizji przeszłości, jako że wspomnienia byłych niewolników o niewoli, emancypacji i życiu jako ludzie wolni były wykorzystywane do tworzenia argumentów za i przeciw pełnej integracji Afroamerykanów w społeczeństwie. Stewart pokazuje, jak administratorzy projektu, tacy jak folklorysta John Lomax, biali i czarni ankieterzy, w tym Zora Neale Hurston, oraz sami byli niewolnicy walczyli o kształtowanie zrozumienia czarnej tożsamości. Stewart ujawnia, że niektórzy wpływowi pracownicy projektu byli również członkami Zjednoczonych Córek Konfederacji, chcąc upamiętnić Stare Południe.
Stewart umieszcza byłych niewolników w centrum debat na temat czarnego obywatelstwa, aby naświetlić walkę Afroamerykanów o ponowne zdefiniowanie swojej przeszłości, a także przyszłości w obliczu potężnej opozycji. Rzucając nowe światło na niezwykle ważny epizod w historii rasy, pamięci i spuścizny niewolnictwa w Stanach Zjednoczonych, Stewart zmusza czytelników do ponownego przemyślenia ważnego archiwum wykorzystywanego do konstruowania tej historii.