Dawno, dawno temu żyłem na Marsie - kosmos, eksploracja i życie na Ziemi

Opinie czytelników

Once Upon a Time I Lived on Mars autorstwa Kate Greene to porywająca mieszanka wspomnień i badań naukowych związanych z jej doświadczeniem w symulacji analogowej Marsa. Książka przeplata osobiste anegdoty z nauką o kosmosie, zastanawiając się zarówno nad psychologicznym wpływem izolacji, jak i szerszymi konsekwencjami podróży kosmicznych dla ludzkości.

Książka jest dobrze zbadana i prezentuje mistrzowski styl pisania Greene'a, dzięki czemu złożone tematy kosmiczne są zrozumiałe i przyjemne. Czytelnicy docenią głębokie osobiste spostrzeżenia i emocjonalny oddźwięk, a także płynną integrację informacji naukowych z osobistymi doświadczeniami. Format eseju pozwala na zróżnicowaną eksplorację tematów, a wielu uznało go za wciągającą lekturę. Ponadto książka skłania do refleksji na temat ludzkości, izolacji i przyszłości eksploracji kosmosu. Jest to istotna lektura w czasach izolacji społecznej.

Niektórzy czytelnicy uważali, że struktura książki była chaotyczna ze względu na jej eseistyczny format, co prowadziło do braku chronologicznego przepływu i sprawiało, że czasami trudno było ją śledzić. Niektórzy uznali niektóre rozdziały za mniej interesujące niż inne i wyrazili pragnienie bardziej skoncentrowanej treści na konkretnych tematach, takich jak reintegracja Greene'a z życiem po symulacji. Pojawiły się również wzmianki o niepowiązanych materiałach, które czasami przeciągały narrację.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Once Upon a Time I Lived on Mars - Space, Exploration and Life on Earth

Zawartość książki:

„Pełen zachwytu i podziwu ... elokwentny pamiętnik Greene'a jest w równym stopniu ucieczką i pocieszeniem”. Publishers Weekly.

Mocna refleksja na temat życia w izolacji, w pogoni za marzeniem o Marsie.

W 2013 roku Kate Greene przeniosła się na Marsa.

Podczas pierwszej symulowanej misji marsjańskiej HI-SEAS NASA na Hawajach przez cztery miesiące mieszkała w odizolowanej kopule geodezyjnej ze swoimi członkami załogi, zdobywając niesamowity wgląd w ludzkie zachowanie w ciasnych pomieszczeniach, a także naturę nudy, marzeń i izolacji, które pojawiają się wśród obietnicy postępu naukowego i chwały.

Greene czerpie ze swojego doświadczenia, aby zastanowić się nad tym, co czyni astronautę, wyzwaniami związanymi z liofilizowanymi jajkami i opóźnioną korespondencją, kosztami strzelania do Planety B.

Rezultatem jest opowieść o kosmosie i życiu, o poślizgu między marzeniami a rzeczywistością, o ciałach w kosmosie i o niesamowitym impulsie ludzkości do eksploracji. Wypróbowując życie na Marsie, Greene bada, czym jest życie na Ziemi.

„W swojej przemyślanej, dobrze napisanej relacji z misji Greene zastanawia się nad tym, czego ta i inne misje kosmiczne mogą nas nauczyć o nas samych i życiu na Ziemi”. Physics Today.