Ocena:
Recenzje książki prezentują mieszaną perspektywę, z niektórymi chwalącymi styl i autentyczność historii, podczas gdy inni uważają, że brakuje jej emocji lub znaczenia.
Zalety:Styl pisania staje się przyjemny po przyzwyczajeniu, a portret życia w Palatynacie jest autentyczny i zachwycający, oddając urok i życzliwość regionu. Narracja jest wciągająca i zagłębia się w historyczne niesprawiedliwości.
Wady:Niektórzy recenzenci stwierdzili, że książka nie jest zbyt ekscytująca, a jeden stwierdził, że ma niewiele wspólnego z tematyką średniowiecza, mimo że jest tak pozycjonowana.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Z książki: „W ciepły wrześniowy wieczór wysoki, krępy mężczyzna o długich siwych włosach siedział przed domem swojej zagrody w pięknie położonym miasteczku Wachenheim w Palatynacie Reńskim i wpatrywał się przed siebie z zadumą.
Ubrany był w zwyczajowy chłopski strój, ale jego postawa i cały wygląd miały w sobie coś dostojnego i władczego. Jego prawa ręka spoczywała na szorstkim, skrzyżowanym stole przed nim i nie zdając sobie z tego sprawy, bębnił w talerz w rytm przypominający marsz.
Słyszał wiele bębnienia podczas długich lat wojny, które przeżył, więc ta gra palcami stała się dla niego nawykiem, gdy coś szczególnego poruszyło jego myśli”. Julius Wolff (1834-1910) był niemieckim poetą i pisarzem.
