Ocena:
Recenzje pokazują znaczenie książki jako cennego źródła historycznego, które rzuca światło na historię Czarnych i wyzwania stojące przed Afroamerykanami w erze Jima Crowa. Wielu czytelników docenia ją za jej wartość edukacyjną, czyniąc ją użytecznym narzędziem do dyskusji na temat rasy i historii.
Zalety:Książka dostarcza ważnych spostrzeżeń historycznych, służy jako świetny początek rozmowy, jest postrzegana jako niezbędny dodatek do kolekcji Black History, ułatwia dyskusje na temat rasy z młodszymi pokoleniami i jest dobrym źródłem zrozumienia przeszłych zmagań czarnoskórych Amerykanów.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali książkę za replikę, a nie oryginał, podczas gdy inni oczekiwali bardziej szczegółowej treści. Kilku recenzentów zwróciło uwagę na potrzebę dodatkowych informacji lub szerszego omówienia tematu.
(na podstawie 27 opinii czytelników)
The Negro Motorist Green Book: 1947 Facsimile Edition
2022 Reprint wydania z 1947 roku. The Negro Motorist Green Book był corocznym przewodnikiem dla afroamerykańskich podróżników. Został zapoczątkowany i opublikowany przez Afroamerykanina, nowojorskiego listonosza Victora Hugo Greena w latach 1936-1966, w erze praw Jima Crowa, kiedy to powszechna była otwarta i często prawnie usankcjonowana dyskryminacja Afroamerykanów, a zwłaszcza innych nie-białych. Chociaż wszechobecna dyskryminacja rasowa i ubóstwo ograniczały posiadanie samochodów przez czarnoskórych, wyłaniająca się afroamerykańska klasa średnia kupowała samochody tak szybko, jak tylko mogła, choć napotykała na drodze wiele niebezpieczeństw i niedogodności, od odmowy jedzenia i zakwaterowania po arbitralne aresztowania. W odpowiedzi Green napisał swój przewodnik po usługach i miejscach względnie przyjaznych Afroamerykanom, ostatecznie rozszerzając jego zasięg z obszaru Nowego Jorku na większość Ameryki Północnej, a także zakładając biuro podróży.
Wielu czarnoskórych Amerykanów zaczęło prowadzić samochody, częściowo po to, by uniknąć segregacji w transporcie publicznym. Jak ujął to pisarz George Schuyler w 1930 roku, "wszyscy Murzyni, którzy mogą to zrobić, kupują samochód tak szybko, jak to możliwe, aby uwolnić się od dyskomfortu, dyskryminacji, segregacji i zniewagi". Czarnoskórzy Amerykanie zatrudnieni jako sportowcy, artyści i sprzedawcy również często podróżowali w celach zawodowych.
Wkrótce po przyjęciu Ustawy o prawach obywatelskich z 1964 r., która zdelegalizowała rodzaje dyskryminacji rasowej, które sprawiły, że Zielona Księga stała się niezbędna, zaprzestano jej publikacji i popadła ona w zapomnienie. Zainteresowanie nią odżyło na początku XXI wieku w związku z badaniami nad podróżami czarnoskórych w erze Jima Crowa.
