Autor analizuje kwestię, czy ocena zakazu wzbogacenia, która ma miejsce w prawie deliktów, może być również stosowana do roszczeń umownych o spełnienie świadczenia. W tym celu analizuje krzyżowanie się przepisów prawa zobowiązań, które mają zapobiegać bezpodstawnemu wzbogaceniu strony ponad przewidziany umową zakres.
Następnie bada metodologiczne podstawy ogólnego analogicznego stosowania tych przepisów. W drugiej części swojego opracowania autor krytycznie przygląda się praktycznym korzyściom płynącym z korekty w ramach prawa bezpodstawnego wzbogacenia.
W tym celu posługuje się dobrze znanymi problemami prawnymi z zakresu prawa sprzedaży, umów o dzieło i umów najmu. W tym kontekście autor wskazuje na niebezpieczeństwo erozji ocen ustawodawcy poprzez szerokie stosowanie zakazu wzbogacenia.