Darwin's Hunch: Nauka, rasa i poszukiwanie ludzkiego pochodzenia

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Darwin's Hunch: Science, Race, and the Search for Human Origins

Zawartość książki:

Ogłoszenie skamieniałości hominida Homo naledi przez profesora Lee Bergera we wrześniu 2015 r. w Maropeng pod Johannesburgiem zdominowało wiadomości i nagłówki gazet na całym świecie przez wiele miesięcy. Reakcja opinii publicznej na znalezisko wskazywała na fascynację poszukiwaniem pochodzenia człowieka oraz na to, że koncepcja rasy i ewolucji człowieka jest powiązana w umysłach wielu ludzi.

Christa Kuljian śledzi historię południowoafrykańskiej paleoantropologii i badań genetycznych, aby nadać sens nauce i rasie w dążeniu do zrozumienia pochodzenia człowieka. Z biegiem czasu charakter poszukiwań zmieniał się i zmieniał. Czego tak naprawdę szukamy?

W 1871 r. Darwin miał przeczucie, że ludzie wyewoluowali w Afryce, ale niewielu europejskich naukowców się z tym zgodziło. Raymond Dart napisał w Nature w lutym 1925 r., że czaszka dziecka z Taung potwierdza teorię Darwina. Dart wierzył, że znalazł "brakujące ogniwo" między małpami człekokształtnymi a ludźmi. Ponownie, niewielu naukowców się z tym zgodziło. W ciągu ostatniego stulecia poszukiwania pochodzenia człowieka były kształtowane przez zmieniający się kontekst społeczny i polityczny. Odzwierciedlając kolonialne myślenie, Raymond Dart podążał za praktyką w USA i Europie zbierania ludzkich szczątków i charakteryzowania ludzkich szkieletów na typy rasowe. Uważał, że istnieje typ rasowy Buszmenów, który może dostarczyć wskazówek na temat ewolucji człowieka. W 1936 roku poprowadził ekspedycję Uniwersytetu Wits do Kalahari, aby zbadać ten wyimaginowany typ rasowy. Jedną z osób, które spotkał i zmierzył, była młoda kobieta o imieniu /Keri-/Keri. Zmarła dwa lata później. Jej ciało zostało zabalsamowane i zabrane na Uniwersytet Wits, gdzie jej szkielet stał się częścią kolekcji szkieletów Raymonda Darta. Książka odkrywa smutną historię tego, co stało się z jej szczątkami. Oprócz /Keri-/Keri, Kuljian przedstawia nam szereg osób, które pozostawały w cieniu znanych naukowców.

Książka pokazuje, jak premier Jan Smuts wspierał poszukiwania pochodzenia człowieka w latach dwudziestych, trzydziestych i czterdziestych XX wieku, jak koncepcja ewolucji człowieka była przeciwna rządowi apartheidu i jak rząd RPA po 1994 r. i prezydent Thabo Mbeki, z zachętą Phillipa Tobiasa, świętowali fakt, że Afryka jest kolebką ludzkości. Jednak poszukiwania trwają nadal. W 1987 r. publikacja "Mitochondrialne DNA i ewolucja człowieka" zasugerowała, że wszyscy żyjący ludzie mogą prześledzić swoje pochodzenie do Afryki 200 000 lat temu. Wielu naukowców i opinia publiczna na Zachodzie niechętnie zaakceptowało takie twierdzenie. Badania genetyczne trwają do dziś, nie opierając się na skamieniałościach czy szkieletach, ale na próbkach DNA. Kuljian analizuje obecne myślenie i podejście do trwających poszukiwań i wyjaśnia, dlaczego przez większość ubiegłego wieku tak wielu naukowców niechętnie akceptowało przeczucie Darwina.