The DAO of Madness: Mental Illness and Self-Cultivation in Early Chinese Philosophy and Medicine
Choroba psychiczna komplikuje poglądy na temat sprawczości i moralnej odpowiedzialności w etyce. Szczególnie w przypadku tradycji i teorii skoncentrowanych na samodoskonaleniu, takich jak arystotelesowska etyka cnót i wiele systemów etycznych wczesnej filozofii chińskiej, choroba psychiczna stanowi potężne wyzwanie. Czy osoba chora psychicznie może kultywować siebie i osiągnąć poziom cnoty, charakteru lub rozwoju podobny do osób zdrowych psychicznie? Czy choroba psychiczna wynika z niepowodzeń w samodoskonaleniu, niepowodzeń w instytucjach społecznych lub rządzeniu, czy też z innych cech ludzkiej aktywności? Czy życie skomplikowane przez zmagania z chorobą psychiczną może być dobre?
The Dao of Madness bada rolę choroby psychicznej, w szczególności "szaleństwa" (kuang), w dyskusjach na temat samodoskonalenia i idealnej osobowości we wczesnej chińskiej myśli filozoficznej i medycznej, a także sposoby, w jakie wczesni chińscy myśliciele badali trudne pytania dotyczące zdrowia psychicznego. Alexus McLeod bada trzy główne aspekty: wczesne "tradycyjne" poglądy tych, w tym konfucjanistów, uznających szaleństwo za wynik wady charakteru; wyzwanie ze strony Zhuangistów, celebrujących szaleństwo jako wolność od standardowych norm związanych z wiedzą; oraz "medykalizację" szaleństwa w ramach naturalistycznej zmiany myśli dynastii Han. Zrozumienie poglądów na temat szaleństwa w starożytnym świecie pomaga ujawnić kluczowe cechy koncepcji osobowości i sprawczości chińskich myślicieli, a także ich opisy idealnej aktywności. Co więcej, ujawnia motywacje stojące za początkami tradycji medycznej oraz kluczowe powiązania między filozofią a medycyną we wczesnej myśli chińskiej.
Wczesna chińska tradycja medyczna ma kluczowe i niedostatecznie zbadane powiązania z wczesną filozofią, które ten tom stara się odkryć.
