Dante, Petrarka, Boccaccio: Literatura, doktryna, rzeczywistość

Oryginalny tytuł:

Dante, Petrarch, Boccaccio: Literature, Doctrine, Reality

Zawartość książki:

Dante, Petrarka i Boccaccio, trzy korony włoskiej literatury, zajmowali się literaturą, doktryną i rzeczywistością na różne, ale także pokrywające się sposoby. W tym dużym zbiorze dziewiętnastu esejów Barań.

Ski bada, w jaki sposób starali się stworzyć i ugruntować swój autorytet i tożsamość jako pisarze, jednocześnie rozwijając nowe idee dotyczące literatury i jej statusu w świecie, a zwłaszcza w przypadku Dantego, wykuwając i legitymizując nowe formy pisania. Każdy z nich traktował innych autorów, takich jak Guido Cavalcanti, lub intelektualistów, takich jak Epikur, polemicznie i wybiórczo jako tło dla własnych autoportretów. Petrarka i Boccaccio musieli również zmagać się z Dantem i jego niezwykłym sukcesem jako "nowoczesnego" autorytetu wernakularnego, choć zastosowali w tym celu bardzo różne strategie. Barań.

Bliska uwaga Ski na średniowieczny kontekst łączący tych największych średniowiecznych pisarzy jest uzupełniona równie bliską uwagą na tradycję naukową dotyczącą poruszanych kwestii. Bycie historykiem literatury oznacza również bycie historykiem swojego przedmiotu.

Zygmunt G. Barań.

Ski jest emerytowanym profesorem języka włoskiego na Uniwersytecie w Cambridge oraz profesorem dantystyki i italianistyki na Uniwersytecie Notre Dame. Publikował obszernie na temat Dantego, średniowiecznej literatury włoskiej, czternasto- i dwudziestowiecznej recepcji Dantego oraz dwudziestowiecznej włoskiej literatury, filmu i kultury. Przez wiele lat był starszym redaktorem The Italianist, a obecnie zajmuje to samo stanowisko w Le tre corone.