Dante i Petrarka w ogrodzie języka

Oryginalny tytuł:

Dante and Petrarch in the Garden of Language

Zawartość książki:

W Paradiso Dantego pierwszy mieszkaniec ogrodu, Adam, mówi o języku, którego „używał i kształtował” (Par. XXVI, 114) i potwierdza raczej niestabilny, ale plastyczny charakter języka wernakularnego, który jest związany zarówno z naturalną zmiennością, jak i przyjemnością.

Badając sposoby, w jakie ogród i język przeplatają się w dziełach Dantego i Petrarki, niniejsza książka rozważa rodzaj języka używanego i kształtowanego przez tych autorów, zwłaszcza w ich poezji wernakularnej, oraz sposób, w jaki ich interpretacje Edenu współgrają z ich szerszym myśleniem o języku i pożądaniu oraz związku między poezją a przyjemnością. Ich doświadczenie jako poetów lirycznych jest przedstawiane jako kluczowe dla ich koncepcji mówiącego i pragnącego ciała oraz sposobu, w jaki język wpływa, a nawet może tworzyć (zmysłową) rozkosz, komplikując i wzbogacając pogląd na miłość i stworzenie uporządkowane Bogu.

Poprzez porównawczą lekturę wybranych tekstów Dantego i Petrarki w języku wernakularnym i łacińskim, książka bada charakterystyczne podejście poetów do tych kwestii i ich odpowiedzi na takie pytania, jak: Dlaczego ludzie mówią? W jakim celu? Jaką formę przybierają ich wypowiedzi, a tym samym ich pragnienia? I jakiego języka należy używać do pisania poezji? Francesca Southerden jest profesorem nadzwyczajnym średniowiecznego języka włoskiego w Somerville College w Oksfordzie.