Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 11 głosach.
Dancehall: From Slave Ship to Ghetto
DanceHall łączy w sobie geografię kulturową, studia nad performansem i kulturoznawstwo, aby zbadać kulturę performansu na Czarnym Atlantyku.
Biorąc za główny przykład jamajską muzykę dancehall, DanceHall ujawnia złożoną sieć praktyk kulturowych, polityki, rytuałów, filozofii i strategii przetrwania, które łączą karaibskie, afrykańskie i afrykańskie diaspory. Łącząc rytmy reggae, cyfrowe dźwięki i szybkie teksty DJ-ów, muzyka dancehall została spopularyzowana na Jamajce w drugiej połowie ubiegłego wieku przez artystów takich jak Shabba Ranks, Shaggy, Beenie Man i Buju Banton.
Mimo rosnącej popularności na całym świecie, brakuje szczegółowego zrozumienia przestrzeni występów dancehall, stylu życia i znaczeń. Autorka Sonjah Stanley Niaah opowiada o tym, jak dancehall wyłonił się ze zmarginalizowanej kultury młodzieżowej gett Kingston i jak pozostaje nierozerwalnie związany z gettem, nadając swojej kulturze performatywnej i przestrzeniom odrębną tożsamość. Ujawnia, w jaki sposób sieci migracyjne dancehallu, ucieleśnione praktyki, ramy instytucjonalne i praktyki rytualne łączą go z innymi stylami muzycznymi, takimi jak amerykański blues, południowoafrykańskie kwaito i latynoamerykański reggaet n.
Pokazuje, że dancehall jest częścią spuścizny, która sięga od krzewów tanecznych zachodnioindyjskich plantacji i wczesnych kościołów murzyńskich, po sale taneczne taksówek w Chicago i sale balowe na Manhattanie. Rzeczywiście, DanceHall rozciąga się na całą geografię i historię Czarnego Atlantyku, aby stworzyć szczegółowy portret dancehallu w jego lokalnych, regionalnych i ponadnarodowych przestrzeniach performatywnych.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)