Ocena:
Książka Denisa Noble'a przedstawia przekonujące argumenty za ponowną oceną konwencjonalnej biologii ewolucyjnej, w szczególności perspektywy neodarwinowskiej. Noble opowiada się za bardziej holistycznym rozumieniem życia, które uwzględnia interakcje między organizmami i ich środowiskiem. Wiele recenzji podkreśla klarowność książki i jej potencjał do zmiany myślenia o naukach biologicznych, pomimo krytyki jej dosłowności i złożoności.
Zalety:⬤ Przejrzysty i pouczający styl pisania, który jest dostępny dla szerokiego grona odbiorców.
⬤ Podważa konwencjonalne poglądy na temat neodarwinizmu i promuje systemowe podejście do biologii ewolucyjnej.
⬤ Zawiera kontekst historyczny, który wzbogaca dyskusję.
⬤ Oferuje prowokujące do myślenia argumenty i spostrzeżenia istotne dla różnych dziedzin poza biologią.
⬤ Wielu recenzentów opisuje ją jako zmieniającą życie i obowiązkową lekturę dla każdego zainteresowanego biologią.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że proza jest rozwlekła i zbyt naukowa, co może prowadzić do monotonii.
⬤ Część książki może być trudna do zrozumienia dla osób, które nie są zaznajomione z koncepcjami biologicznymi.
⬤ Rozmiar druku jest niewielki, co może utrudniać czytanie.
⬤ Niektórzy czytelnicy sugerują, że oglądanie wykładów autora może być konieczne dla lepszego zrozumienia.
(na podstawie 24 opinii czytelników)
W tej prowokującej do myślenia książce Denis Noble formułuje teorię biologicznej względności, podkreślając, że żywe organizmy działają na wielu poziomach złożoności i dlatego muszą być analizowane z wieloskalowej, relatywistycznej perspektywy. Noble wyjaśnia, że wszystkie procesy biologiczne działają za pomocą sieci molekularnych, komórkowych i organizmalnych.
Interaktywna natura tych fundamentalnych procesów leży u podstaw biologicznej względności i jako taka stanowi wyzwanie dla uproszczonego redukcjonizmu molekularnego. Noble pokazuje, że taki integracyjny pogląd wyłania się jako konieczna konsekwencja rygorystycznego zastosowania matematyki do biologii.
Opierając się na swojej pionierskiej pracy w dziedzinie matematycznej fizyki biologii, pokazuje, że wyłania się z tego głęboko humanitarny obraz roli organizmu w ograniczaniu jego chemii, w tym genów, aby służyć organizmowi jako całości, zwłaszcza w interakcji ze środowiskiem społecznym. To humanistyczne, holistyczne podejście stanowi wyzwanie dla powszechnego poglądu skoncentrowanego na genach, wyznawanego przez wiele osób we współczesnej biologii i kulturze.
