Daleka strona szaleństwa

Opinie czytelników

Książka jest wysoko ceniona za wnikliwą i pełną współczucia eksplorację psychozy i szaleństwa. Wielu czytelników uznało perspektywę autora za istotną, istotną i zachęcającą do zrozumienia kwestii zdrowia psychicznego. Niektórzy krytykowali jednak dodaną przedmowę autorstwa Johna Beebe'a, która była postrzegana jako niepotrzebna i potencjalnie krytyczna wobec oryginalnej pracy.

⬤ Książka oferuje istotne i istotne spostrzeżenia na temat psychozy i szaleństwa, które rezonują w dzisiejszym kontekście.
⬤ Przedstawia pełne współczucia spojrzenie na osoby doświadczające epizodów psychotycznych.
⬤ Omówione metodologie leczenia są doceniane za ich potencjał do poprawy opieki bez nadmiernego polegania na lekach.
⬤ Szczerość i oddanie autora dla zdrowia psychicznego są oczywiste i godne pochwały.
⬤ Służy jako cenne źródło informacji dla terapeutów i osób dotkniętych chorobami psychicznymi.

⬤ Przedmowa dodana przez Johna Beebe jest krytykowana za bycie nieprzydatną i pozornie krytyczną wobec oryginalnego autora.
⬤ Niektórzy czytelnicy mają obawy dotyczące etycznej historii autora związanej z jego zachowaniem wobec klientów, co może wpływać na ich pogląd na jego pracę.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Far Side of Madness

Zawartość książki:

John Weir Perry (1914-1998) po raz pierwszy spotkał C.

G. Junga w Szwajcarii jako młody student medycyny, gdzie zaintrygowało go twierdzenie Junga, że schizofrenia jest naturalnym procesem leczenia.

W latach 70. założył eksperymentalny ośrodek mieszkalny o nazwie Diabasis w Berkeley w Kalifornii, zaprojektowany jako wspierający dom dla młodych dorosłych, którzy doświadczali pierwszych dni swojej pierwszej "ostrej przerwy schizofrenicznej". "W Diabasis ci w pełni rozwinięci "schizofrenicy" byli w stanie wyłonić się "po drugiej stronie szaleństwa", jak to ujął Perry, "lepiej niż dobrze", bez leczenia farmakologicznego, elektrowstrząsów czy zamykania drzwi.

Kiedy "The Far Side of Madness" została po raz pierwszy opublikowana w 1974 roku, głęboki wgląd Perry'ego w naturę tak zwanej "schizofrenii" otworzył drogę do radykalnie nowego, bardziej współczującego podejścia do tego stanu. To pionierskie dzieło psychiatrii jungowskiej przedstawia ostre epizody psychotyczne w kontekście wizjonerskich doświadczeń pacjentów ze schizofrenią i opisuje innowacyjne metody radzenia sobie z nimi.