Ocena:
Książka jest chwalona za mocną fabułę, skupienie się na odporności rodziny i emocjonalną głębię, przedstawiającą podróż przez trudności i miłość. Czytelnicy uważają ją za inspirującą i podnoszącą na duchu, a wielu z nich podkreśla jej lekcje wiary i nadziei. Istnieje jednak kilka krytycznych uwag dotyczących stylu pisania, zwłaszcza od czytelników, którzy spodziewali się innego ukierunkowania.
Zalety:⬤ Wciągająca i emocjonalna opowieść, która porywa czytelnika.
⬤ Tematy odporności, miłości i wsparcia rodzinnego silnie rezonują.
⬤ Wielu recenzentów uważa, że tekst jest piękny i pełen nadziei.
⬤ Książka dostarcza inspiracji i zachęca do docenienia rodziny i życia.
⬤ Jest polecana przez wielu czytelników ze względu na swoje uniwersalne przesłanie.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że styl pisania jest zbyt sentymentalny lub „ckliwy”.
⬤ Kilku czytelników miało nadzieję na inne ujęcie tematu, szczególnie w odniesieniu do straty i zdrowia psychicznego, które nie zostało dla nich odpowiednio zaadresowane.
⬤ Nie wszystkim odpowiadał styl opowiadania historii.
(na podstawie 25 opinii czytelników)
Just Give Me the Road
Kathy wpadła w objęcia siostry w holu szpitala Advocate Illinois Masonic w Chicago. "Po prostu daj mi drogę", wyszeptała w bezpieczne ramiona siostry. "Nie obchodzi mnie, jak długo to potrwa, po prostu daj mi drogę". Niecałe 12 godzin wcześniej 18-letni syn Kathy, Conor, został potrącony przez samochód i doznał zagrażającego życiu urazu mózgu podczas przechodzenia przez ulicę w centrum Chicago.
Kathy i Anne Marie poradziły sobie ze złamanym dzieciństwem oczami silnej matki, której przykład życia pokazał im, jak żyć z wdzięcznością i wytrwałością pomimo przeciwności losu. Nieprzenikniona siostrzana więź została scementowana przez złamane serce po stracie dwóch braci w wyniku samobójstwa i skoordynowane harmonogramy opieki nad starszą mamą. Poruszały się po życiu dzięki partnerstwu i wzajemnemu sojuszowi.
Teraz Kathy i jej rodzina stanęli w obliczu samotnej i niewyobrażalnej udręki, gdy patrzyła, jak jej syn leży w szpitalnym łóżku z nikłą szansą na przeżycie. Anne Marie siedziała w pierwszym rzędzie, gdy Kathy otworzyła się na łaskę, szukała dobra pomimo powtarzających się tragedii i opierała się na tym, co wiedziała na pewno; obecność miłości we wszystkim.
Anne Marie ze szczerością i wrażliwością wciąga każdego czytelnika we wspólną przestrzeń zmagania się z perspektywą nadziei. To historia nieugiętej determinacji Kathy, by przywrócić Conora do zdrowia; wplatając większą historię siostrzeństwa w bardzo osobiste dążenie Kathy do uratowania syna.