Dąb, jesion i cierń: starożytne lasy i nowe lasy Wielkiej Brytanii

Opinie czytelników

Recenzje „Oak and Ash and Thorn” chwalą Petera Fiennesa za jego pełną pasji i osobistą eksplorację starożytnych lasów Wielkiej Brytanii. Wielu czytelników uważa, że jego teksty są piękne i wciągające, pełne humoru i bogatych szczegółów. Książka jest opisywana jako mieszanka pisania o przyrodzie, osobistych anegdot i historycznych spostrzeżeń, które służą zarówno jako lament nad tym, co zostało utracone, jak i wezwanie do ochrony pozostałych lasów. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają kapryśny i idiosynkratyczny styl, inni uważają, że brakuje mu głębokiej wiedzy ekologicznej lub bezpośrednich rozwiązań problemów środowiskowych.

Bardzo osobisty i pełen pasji tekst, pięknie zaprojektowany, humorystyczny i wciągający, obejmuje szeroki zakres tematów związanych z drzewami, oferuje mieszankę historycznych i kulturowych spostrzeżeń, motywuje czytelników do podjęcia działań na rzecz ochrony lasów, liryczny i sugestywny język.

Skupia się głównie na Wielkiej Brytanii, co może być mniej istotne dla amerykańskich czytelników, może być postrzegana jako zbyt emocjonalna lub kapryśna, brakuje dogłębnej analizy ekologicznej, niektórzy mogą uznać ją za meandrującą lub pozbawioną praktycznych rozwiązań w zakresie ochrony przyrody.

(na podstawie 26 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Oak and Ash and Thorn: The Ancient Woods and New Forests of Britain

Zawartość książki:

Najlepsza książka przyrodnicza roku według Guardiana

Magia i tajemnica lasów są zakorzenione w kulturze, od starożytnego folkloru po współczesną literaturę. Oferują nam schronienie: miejsce do zabawy, miejsce do myślenia. Są hojnymi dostawcami drewna i energii. Pozwalają nam marzyć o innych sposobach życia. Jednak teraz stoimy w obliczu przyszłości, w której spacery po lesie zostaną przeniesione do bajek, które opowiadamy naszym dzieciom.

Zanurzając się w pięknie lasów Wielkiej Brytanii, Peter Fiennes bada nasz długi związek z lasami oraz smutną i brutalną historię o tym, jak wiele z nich zostało utraconych. Tak jak my potrzebujemy ich, tak nasze lasy potrzebują nas. Ale kto, jeśli ktokolwiek, troszczy się o nie?