Reading with the Faithful: Interpretation of True and False Prophecy in the Book of Jeremiah from Ancient to Modern
Jeśli zatem ktoś jest prorokiem, bez wątpienia prorokuje, ale jeśli ktoś prorokuje, niekoniecznie jest prorokiem. --Orygenes.
Orygenes, pisząc w połowie III wieku na temat Ewangelii Jana, wyznaczył kierunek dla późniejszej historii interpretacji prawdziwych i fałszywych proroctw. Chociaż studium Tarrera dotyczy przede wszystkim różnych odczytań interpretacji problemu Jeremiasza, to jednak dwuznaczność zawarta w stwierdzeniu Orygenesa jest rażąca.
Niniejsza monografia jest studium historii interpretacji. Dlatego też nie pasuje ona do kategorii Wirkungsgeschichte. Przechodząc przez kolejne okresy historii kościoła chrześcijańskiego, Tarrer wybiera reprezentatywne interpretacje Jeremiasza i Ezechiela w późniejszych pracach teologicznych zajmujących się wyraźnie kwestią prawdziwych i fałszywych proroctw, starając się przedstawić próbkę materiału z całego okresu istnienia kościoła. Jak dowodzi lista "fałszywych proroków" odkryta w Qumran, wraz z nieusuwalnym długiem interpretacyjnym, jaki chrześcijańscy interpretatorzy, tacy jak Jerome i Kalwin, zawdzięczają żydowskim metodom egzegetycznym, ogromna spuścizna żydowskiej interpretacji szybko wykracza poza zakres tego projektu. Począwszy od XVI wieku, skupienie się na kościele protestanckim jest ponownie spowodowane ekonomią. Ostatecznie Tarrer dochodzi do wniosku, że wczesny kościół i tradycja przednowoczesna świadczyły o powtarzającym się odwoływaniu się do jakiejś formy związku między Jeremiaszem 28 a deuteronomicznymi proroczymi ostrzeżeniami z Powtórzonego Prawa 13 i 18.