Reading Drama in Eighteenth-Century France
Reading Drama in Eighteenth-Century France to pierwsze obszerne studium poświęcone temu, jak czytano sztuki teatralne w XVIII-wiecznej Francji, a także, co z tym związane, dramatowi w szafie: nadmiernym sztukom, które nie mogą być wystawiane w ramach teatru, a zatem przemawiają do wyobraźni czytelnika. Ten okres we Francji charakteryzował się "tromanie", szaleństwem, które obejmowało zarówno stronę, jak i scenę.
Pierwsza część książki bada kontekst historyczny, w którym czytano sztuki teatralne i oferuje teoretyczny model zrozumienia tej praktyki. Osiemnastowieczna garderoba była ceniona jako uprzywilejowane miejsce czytania. Chociaż naukowcy rutynowo przedstawiają ten pokój jako miejsce spokojnej refleksji, Thomas Wynn rozwija ramy (wywodzące się częściowo z teorii queer), aby argumentować, że sprzyja on namiętnym i destrukcyjnym przyjemnościom, które wymykają się przymusowej normatywności teatru.
Aby zbadać wielopozycyjne doświadczenie czytania sztuk teatralnych w tym okresie, Wynn zwraca się do czasopisma Mercure de France, którego obszerne recenzje pomagają nam myśleć o geografii czytania, przymusu i autonomii. Druga część analizuje, w jaki sposób dramaturdzy wykorzystywali krytyczny, wyobraźniowy i formalny potencjał doświadczenia czytania.
Oferuje ona dokładną analizę kilku zamkniętych sztuk: komedii przedstawiających spór między jezuitami a jansenistami w latach trzydziestych XVII wieku; dramatu historycznego H(c)naulta Franois II, roi de France (1747); oraz sztuk erotycznych z końca okresu. Studium kończy się opisem dramatu R(c)tifa de La Bretonne Le Drame de la vie (1793) - skrajnego i prawdopodobnie niedoścignionego przykładu dramatu w szafie.
Ostatecznie, książka ta pokazuje, że dramat w ukryciu nie jest nie nieudanym teatrem, ale raczej niezaprzeczalną częścią żywej, namiętnej i wojowniczej kultury teatralnej XVIII-wiecznej Francji.
