Czytając Szymborską w czasach zarazy

Oryginalny tytuł:

Reading Szymborska in a Time of Plague

Zawartość książki:

Napisana w pierwszych miesiącach pandemii Covid-19 książka Joan Baranow Czytając Szymborską w czasach zarazy kontempluje przerażającą niepewność naszego życia. Opisując chorych przebywających w szpitalu, pisze: "Pacjent, który już nie walczy, odjeżdża na wózku. / Inny siada, bierze wygiętą słomkę między wargi". Podobnie, jej twarda, ale zawsze pełna miłości wizja życia domowego zaprasza nas do życia na poziomie samokontroli, który pozostawia nas pokrzepionymi, nawet jeśli często zmartwionymi. A jednak, pomimo strat opłakiwanych w tej książce, humor i nadzieja poetki zwyciężają. W "Poradach ćmy" zachęca nas do "cieszenia się nieregularną ścieżką". Głęboko satysfakcjonujący, niewzruszony język Baranow jest tak czysty i naturalny jak kubek źródlanej wody. Posiada skrupulatnie szlifowany poetycki dar, który jest cenny i rzadki.

Arnold Rampersad, Uniwersytet Stanforda.

Autor The Life of Langston Hughes (2 tomy).

Książka Joan Baranow Czytając Szymborską w czasach zarazy rozpoczyna się wierszami o miesiącach izolacji z małżonkiem i synem w wieku studenckim podczas pandemii 2020-21. Zamiast złości czy nudy, jej wiersze wyrażają czułość poprzez obrazy opieki i naprawy. Badają świat przyrody, zwracając szczególną uwagę na odrzucone stworzenia: iguanę, która straciła ogon, owady, a nawet małego szczura, którego życie oszczędza. W sekwencji "Letnie ghazale" Baranow zadaje sobie pytanie o tajemnice choroby, życia i śmierci. Wkrótce po ghazalach następuje seria przejmujących elegii. Przeczytaj tę wspaniałą książkę. Przeczytaj ją całą, od "Podróży w deszczu tygrysów" po ostatni wiersz "Modlitwa", w którym autorka błaga: "Niech ciche godziny mijają bez poruszenia / podczas gdy ziemia się naprawia".

Susan Terris.

Autorka "Familiar Tense"

"Jestem tak samo tam, jak i tu" - mówi nam Joan Baranow, wpatrując się w japoński wydruk. W pełnych muzyki i współczucia wierszach Baranow godzi nasze codzienne życie z pożądliwymi wyobrażeniami: "większość życia przychodzi do ciebie / podczas jajecznicy na patelni". Niezależnie od tego, czy pisze elegie, czy konfrontuje się z własną śmiertelnością, Baranow skłania się ku społeczności w poszukiwaniu pocieszenia i odnowy, zwracając uwagę na "drzewa wysyłające mikoryzowe / wiadomości pod ziemią // jak nastolatki wibrujące / pod ubraniem". Literacko, politycznie i erotycznie, Czytając Szymborską w czasach zarazy rozważa "Jakimi błędnymi stworzeniami jesteśmy, / trzymając telefony komórkowe przy naszych głowach", głos poetki przepełniony niepokojem i uczuciem.

Michael Waters.

Autor CAW