Reading Boileau: An Integrative Study of the Early Satires
We francuskiej historii literatury Nicolas Boileau (1636-1701) cieszył się legendarnym statusem wielkiego kodyfikatora francuskiego klasycyzmu, wnikliwego krytyka, który mógł zburzyć lub wywyższyć kilka pokoleń francuskich poetów.
Takie postrzeganie roli Boileau doprowadziło do położenia nacisku na jego poetykę, a nie wiersze, co z kolei wywołało ogólną pogardę dla jego sztuki poetyckiej. Robert Corum rozwiewa te błędne przekonania na temat Boileau, skupiając rygorystyczną krytyczną uwagę na pierwszych dziewięciu satyrach Boileau i towarzyszącym im Discours au toy, 11 skomponowanych między 1657 a 1668 rokiem.
Jego lektura uwzględnia szereg czynników, w tym źródła, genezę, wzajemne relacje, spójność i ciągłość argumentacji. Badanie to ujawnia, że Boileau był utalentowanym poetą, a nie tylko utalentowanym wersyfikatorem lub prostolinijnym rzecznikiem francuskiej doktryny klasycznej.