Reading Auschwitz
"Mój umysł odmawia odegrania swojej roli w ćwiczeniu naukowym. Chodzę oszołomiony, od czasu do czasu przypominając sobie o zrobieniu zdjęcia.
Słyszałem, że wielu ludzi tu płacze, ale jestem zbyt odrętwiały, by to poczuć. Wiatr przeszywa mój wełniany płaszcz. Jest mi bardzo zimno i wyobrażam sobie, jak wiatr odczuwałby ktoś, kto był tu pięćdziesiąt lat temu bez płaszcza, butów czy rękawiczek.
Godziny później, kiedy piszę, opowiadam sobie historię o tym dniu, mając nadzieję, że jest prawdziwa i że nada sens temu, co czułem, a czego nie". Z przedmowy Większość z nas dowiaduje się o Auschwitz i Holokauście dzięki pismom Anny Frank i Elie Wiesela. Choć ich historie są niezwykłe, wiele głosów o Auschwitz pozostaje niesłyszanych.
Mary Lagerwey stara się skomplikować naszą pamięć o Auschwitz, czytając mniej kanonicznych ocalałych: Jean Amery, Charlotte Delbo, Fanię Fenelon, Szymona Laksa, Primo Leviego i Sarę Nomberg-Przytyk. Czyta pod kątem tego, jak płeć, klasa społeczna i pochodzenie etniczne zabarwiają ich opowieści. Pyta, czy możemy - czy powinniśmy - nadać sens Auschwitz.
I przez cały czas Lagerwey ujawnia swoją rolę w swoich badaniach; opowiada o własnych lękach i obawach, przedstawiając to, co ona, nie-Żydówka urodzona po upadku nazizmu, może wiedzieć tylko z drugiej ręki. Dla każdego studenta Holokaustu, dla każdego, kto próbuje zrozumieć ostateczne rozwiązanie, Reading Auschwitz stanowi potężną walkę z tym, co oznacza czytanie i opowiadanie historii po Auschwitz.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)