Opinie czytelników
Podsumowanie:Pure autorstwa Julianny Baggott przedstawia wyjątkowy postapokaliptyczny świat powstały w wyniku detonacji nuklearnych, które łączą ocalałych z otaczającymi ich przedmiotami. Narracja podąża za nastoletnią Pressią, połączoną z głową lalki, gdy porusza się po ponurym świecie z tematami przetrwania, tożsamości i kontroli społecznej, jednocześnie kontrastując z życiem tych, którzy znajdują się wewnątrz ochronnej kopuły.
Zalety:Książka ma oryginalne założenie, które w kreatywny sposób bada konsekwencje wojny nuklearnej. Pisanie jest sugestywne i klimatyczne, oferując bogate obrazy i dobrze rozwinięte postacie, które nie są typowymi wyidealizowanymi bohaterami. Przeplatające się tematy, takie jak przetrwanie i kondycja ludzka, silnie rezonują. Czytelnicy doceniają głębię postaci i sposób, w jaki historia rzuca wyzwanie konwencjonalnym tropom YA.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali fabułę za szaloną i rozproszoną, ze zbyt wieloma punktami widzenia, które utrudniają sprawny rozwój postaci. Tempo jest nierówne, szczególnie w pierwszej połowie, zanim nabierze tempa pod koniec. Niektórzy czytelnicy uważali, że historia była zbyt długa, a niektóre aspekty, takie jak szczegóły dotyczące świata i historii, były przesadzone. Ponadto, ponieważ jest to część serii, niektórzy czuli się niezadowoleni z braku rozwiązania, budząc obawy, że będą musieli poczekać na kontynuację.
(na podstawie 376 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Pure
Zawartość książki:
Julianna Baggott przedstawia swoją pięknie napisaną, porywającą, przełomową powieść PURE, pierwszy tom nowej trylogii thrillerów postapokaliptycznych.
Wiemy, że tu jesteście, nasi bracia i siostry...
Pressia ledwo pamięta detonacje lub wiele o życiu w czasie Przed. W swojej sypialni za gruzami starego salonu fryzjerskiego, w którym mieszka z dziadkiem, myśli o tym, co zostało utracone - jak świat przeszedł od parków rozrywki, kin, przyjęć urodzinowych, ojców i matek... do popiołu i pyłu, blizn, trwałych oparzeń i stopionych, uszkodzonych ciał. A teraz, w wieku, w którym każdy musi oddać się w ręce milicji, aby zostać wyszkolonym na żołnierza lub, jeśli jest zbyt uszkodzony i słaby, zostać wykorzystanym jako żywy cel, Pressia nie może już dłużej udawać, że jest mała. Pressia ucieka.
Spalić Czystkę i Oddychać Popiołem...
Są tacy, którzy uniknęli apokalipsy bez śladu. Czyści. Są bezpiecznie schowani w kopule, która chroni ich zdrowe, doskonałe ciała. Jednak Partridge, którego ojciec jest jednym z najbardziej wpływowych ludzi w Kopule, czuje się odizolowany i samotny. Inny. Myśli o stracie - może tylko dlatego, że jego rodzina jest rozbita.
Jego ojciec jest emocjonalnie odległy.
Jego brat popełnił samobójstwo.
A jego matka nigdy nie weszła do ich schronu. A może to jego klaustrofobia: jego poczucie, że Kopuła stała się otuliną niezwykle sztywnego porządku. Kiedy więc wymknęło mu się zdanie sugerujące, że jego matka może wciąż żyć, Partridge ryzykuje życie, by opuścić Kopułę i ją odnaleźć.
Kiedy Pressia spotyka Partridge'a, ich światy ponownie się rozpadają.
