Ocena:

Książka oferuje prowokacyjną analizę współczesnego Izraela, podważając powszechne narracje otaczające syjonizm i jego związek z judaizmem. Argumentuje, że syjonizm jest pod znacznym wpływem chrześcijańskiej ideologii protestanckiej, a nie tradycyjnych wierzeń żydowskich, a krajobraz polityczny Izraela powinien być postrzegany przez pryzmat kolonializmu i polityki międzynarodowej, a nie historii religijnej. Autor podkreśla znaczenie zrozumienia rosyjskiego wpływu na syjonizm i kwestionuje zasadność koncepcji „państwa żydowskiego”.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana i oferuje odważne argumenty, które podważają utrwalone przekonania na temat syjonizmu i izraelskiej tożsamości. Autor przedstawia unikalną perspektywę, która podkreśla chrześcijańskie korzenie syjonizmu i polityczne motywacje stojące za jego powstaniem. Analiza złożoności Izraela, w tym wpływu rosyjskich Żydów i krytyki izraelskiej demokracji, dodaje głębi dyskusji.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać wnioski wyciągnięte w książce za kontrowersyjne lub prowokujące, a książka może być postrzegana jako polaryzująca ze względu na jej krytyczne stanowisko zarówno wobec syjonizmu, jak i państwa Izrael. Dodatkowo, odrzucenie żydowskich narracji historycznych na rzecz czysto politycznej analizy może nie przypaść do gustu wszystkim czytelnikom.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
What is Modern Israel?
Niewiele krajów wywołuje tyle pasji i kontrowersji co Izrael.
Czym jest współczesny Izrael? przekonująco pokazuje, że jego ideologia założycielska - syjonizm - jest czymś innym niż prostą reakcją na antysemityzm. Obalając pogląd, że każdy Żyd jest syjonistą, a zatem naturalnym zwolennikiem państwa Izrael, Yakov Rabkin wskazuje na protestanckie korzenie syjonizmu, aby wyjaśnić szczególne poparcie, jakim Izrael cieszy się w Stanach Zjednoczonych.
Opierając się na wielu pomijanych kartach historii, w tym źródłach angielskich, francuskich, hebrajskich, jidysz i rosyjskich, Yakov Rabkin pokazuje, że syjonizm został pomyślany jako ostre zerwanie z judaizmem i żydowską ciągłością. Przeszłość i teraźniejszość Izraela należy postrzegać w kontekście europejskiego nacjonalizmu etnicznego, ekspansji kolonialnej i interesów geopolitycznych, a nie jako wcielenie biblijnych proroctw lub kulminację żydowskiej historii.