Ocena:
Książka Jenny Allen to zbiór humorystycznych esejów, które wielu czytelników uzna zarówno za zabawne, jak i wnikliwe. Pisanie dobrze rezonuje z tymi, którzy doceniają jej komediowy styl i relatywne doświadczenia życiowe, często wywołując śmiech i radość. Jednak niektórzy czytelnicy uznali ją za nudną lub mało angażującą, z mieszanymi uczuciami co do jej humoru i możliwości odniesienia.
Zalety:Wielu czytelników opisuje książkę jako przezabawną, wnikliwą i będącą doskonałym źródłem radości. Jest szczególnie ceniona za to, że jest idealną lekką lekturą, odpowiednią na różne okazje, takie jak czekanie w gabinecie lekarskim. Głos i styl autora są często chwalone, dzięki czemu przyjemnie się go czyta lub słucha.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że książka zaczyna się mocno, ale traci impet, a niektórzy uważają, że jest nudna lub nie można jej odnieść do ich doświadczeń. Niewielka liczba recenzentów wyraża rozczarowanie humorem, stwierdzając, że stara się być zabawny, ale nie udaje mu się to. Dodatkowo, jeden z czytelników uznał ją za przygnębiającą i neurotyczną.
(na podstawie 32 opinii czytelników)
Would Everybody Please Stop?: Reflections on Life and Other Bad Ideas
"Jedna z najzabawniejszych pisarek w Ameryce". "Tak właśnie Andy Borowitz z The New Yorker nazywa Jenny Allen - i nie bez powodu.
W swoim debiutanckim zbiorze esejów, wieloletnia humorystka i performerka deklaruje, że żaden temat nie jest zbyt święty, żadna granica nie jest nieprzekraczalna. Dzięki swojemu sokolemu oku do absurdu i przezabawności, Allen relacjonuje z wybojów w połowie życiowej podróży. W jednej chwili bezwstydnie - i bezskutecznie - flirtuje z młodszym mężczyzną na weselu, a w następnej natyka się na zdjęcia erotyczne na komputerze swojej córki.
Zastanawia się nad związkiem między pytaniami byłego męża o lokalizację ich srebrnej zastawy, a rozwodem, który nastąpił rok później. Podczas chemioterapii eksperymentuje z byciem "osobą w peruce".
"Zastanawia się nad tymi kłopotliwymi pytaniami, których nigdy nie zadajemy: Dlaczego ludzie mówią "Jest jak jest"? Jaki jest sens beztłuszczowego pół na pół? I czy nie słyszeliśmy już wystarczająco dużo o memach? Przemyślenia Jenny Allen płynnie przechodzą od osobistych do filozoficznych. Pisze ze znajomością kogoś, kto opowiada anegdotę na przyjęciu, rezygnując z przyzwoitości na rzecz szczerości i komizmu.
Czytanie "Would Everybody Please Stop?" to doświadczanie życia z wyobraźnią i przenikliwym humorem.
