Czy wielokulturowość jest zła dla kobiet?

Opinie czytelników

Książka bada związek między feminizmem a wielokulturowością poprzez główny esej Susan Moller Okin, a następnie różne odpowiedzi innych intelektualistów. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali ją za prowokującą do myślenia i odpowiednią do dyskusji akademickiej, inni skrytykowali jej głębię i jakość niektórych wypowiedzi.

⬤ Porusza złożone kwestie związane z feminizmem i wielokulturowością.
⬤ Stymuluje przemyślaną dyskusję i debatę, szczególnie w środowisku akademickim.
⬤ Niektóre wypowiedzi są wnikliwe, dostarczając różnych punktów widzenia na tezę Okin.
⬤ Przejrzyste i prowokujące teksty Okin.
⬤ Nadaje się jako tekst wprowadzający do tematu.

⬤ Brak głębi w niektórych esejach prowadzi do mieszanki jakości wśród wypowiedzi, z których niektóre są raczej polemiczne niż pouczające.
⬤ Esej Okin jest postrzegany jako niedopracowany pod względem definiowania terminów i solidnego wspierania swojej tezy.
⬤ Niektóre odpowiedzi zostały uznane za absurdalne lub pozbawione akademickiego rygoru.
⬤ Odpowiedź Okin do autorów jest czasami niezręczna lub osobiście atakująca.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Is Multiculturalism Bad for Women?

Zawartość książki:

Poligamia, przymusowe małżeństwa, okaleczanie żeńskich narządów płciowych, karanie kobiet za gwałt, zróżnicowany dostęp kobiet i mężczyzn do opieki zdrowotnej i edukacji, nierówne prawa własności, zgromadzeń i udziału w życiu politycznym, nierówna podatność na przemoc. Te praktyki i warunki są standardem w niektórych częściach świata. Czy domaganie się wielokulturowości - a w szczególności pewnych praw grup mniejszościowych - zwiększa prawdopodobieństwo ich kontynuacji i rozprzestrzeniania się w liberalnych demokracjach? Czy istnieją fundamentalne konflikty między naszym zaangażowaniem na rzecz równości płci a rosnącym pragnieniem poszanowania zwyczajów mniejszości kulturowych lub religijnych? W tej książce wybitna feministka Susan Moller Okin i piętnastu czołowych światowych myślicieli na temat feminizmu i wielokulturowości bada te niepokojące pytania w prowokującej, namiętnej i pouczającej debacie.

Okin rozpoczyna od argumentu, że niektóre prawa grupowe mogą w rzeczywistości zagrażać kobietom. Wskazuje na przykład, że rząd francuski udzielił tysiącom imigrantów specjalnego pozwolenia na sprowadzenie do kraju wielu żon, pomimo francuskich przepisów zakazujących poligamii i zaciekłego sprzeciwu samych żon wobec tej praktyki. Okin argumentuje, że jeśli zgadzamy się, że kobiety nie powinny być pokrzywdzone ze względu na swoją płeć, nie powinniśmy akceptować praw grupowych, które zezwalają na opresyjne praktyki na tej podstawie, że są one fundamentalne dla kultur mniejszościowych, których istnienie może być w przeciwnym razie zagrożone.

W odpowiedzi niektórzy respondenci wprost odrzucają stanowisko Okin, twierdząc, że jej poglądy są zakorzenione w moralnym uniwersalizmie, który jest ślepy na różnice kulturowe. Inni kłócą się z koncentracją Okin na płci lub argumentują, że powinniśmy uważać na to, na jakie prawa grupowe zezwalamy, ale nie odrzucać całkowicie kategorii praw grupowych. Na zakończenie Okin odpiera zarzuty, wyjaśniając, dostosowując i rozszerzając swoje pierwotne stanowisko. Te wnikliwe i przystępne eseje - rozszerzone w stosunku do ich pierwotnej publikacji w Boston Review i zawierające cztery nowe wypowiedzi - są niezbędną lekturą dla każdego zainteresowanego jedną z najbardziej kontrowersyjnych kwestii społecznych i politycznych.

Wśród różnorodnych autorów, oprócz Okina, są Azizah al-Hibri, Abdullahi An-Na'im, Homi Bhabha, Sander Gilman, Janet Halley, Bonnie Honig, Will Kymlicka, Martha Nussbaum, Bhikhu Parekh, Katha Pollitt, Robert Post, Joseph Raz, Saskia Sassen, Cass Sunstein i Yael Tamir.

-- "Publisher's Weekly".