Opinie czytelników
Podsumowanie:Pamiętnik Roz Chast, „Can't We Talk About Something More Pleasant?”, bada zmagania ze starzejącymi się rodzicami poprzez humor i szczere refleksje. Książka rezonuje z wieloma czytelnikami, którzy mogą odnieść się do przejmujących i często humorystycznych przedstawień dynamiki rodziny i emocjonalnych zawiłości opieki.
Zalety:Książka jest chwalona za szczerość i humor, dzięki czemu trudny temat staje się przystępny i wciągający. Czytelnicy doceniają unikalny styl rysowania Chasta, który wzbogaca opowiadaną historię. Wielu z nich uważa, że spostrzeżenia na temat starzenia się i dynamiki rodziny są pocieszające i pouczające, często prowadząc do śmiechu i chwil refleksji.
Wady:Niektórzy czytelnicy spodziewali się lżejszego tonu i byli zaskoczeni emocjonalnym ciężarem materiału. Istnieją krytyczne uwagi dotyczące odbioru wersji Kindle, która podobno nie oddaje odpowiednio grafiki. Kilka recenzji wspomina, że choć zabawna, książka może również wywoływać smutek i poczucie winy, prowadząc do rollercoastera emocji.
(na podstawie 1444 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Can't We Talk about Something More Pleasant?: A Memoir
Zawartość książki:
#1 New York Times Bestseller
2014 National Book Award Finalist
Zwycięzca inauguracyjnej nagrody Kirkus Prize 2014 w dziedzinie literatury faktu
Zwycięzca National Book Critics Circle Award
Zwycięzca 2014 Books for a Better Life Award
Zwycięzca 2015 Reuben Award od National Cartoonists Society
W swoim pierwszym pamiętniku rysowniczka New Yorkera Roz Chast z charakterystycznym dla siebie dowcipem porusza temat starzejących się rodziców. Obejmujący kilka ostatnich lat ich życia i opowiedziany za pomocą czterokolorowych kreskówek, rodzinnych zdjęć i dokumentów oraz narracji pełnej śmiechu i łez, pamiętnik Chast jest zarówno pocieszeniem, jak i komiczną ulgą dla każdego, kto doświadcza zmieniającej życie utraty starszych rodziców.
Podczas gdy szczegóły są Chast-ian w swoich idiosynkrazjach - niespokojny ojciec, który w dużym stopniu polegał na swojej żonie, jeśli chodzi o stabilność, gdy popadł w demencję i była asystentka dyrektora matki, której apodyktyczna osobowość od dziesięcioleci odsuwała Roz na bok - tematy są uniwersalne: dorosłe dzieci akceptujące rolę rodzica.
Starzejący się i niestabilni rodzice opuszczający dom rodzinny na rzecz instytucji.
Radzenie sobie z niewygodną fizyczną intymnością.
I zatrudnianie nieznajomych do zapewnienia najbardziej osobistej opieki.
Niesamowity portret dwojga kończących się istnień i jedynego dziecka radzącego sobie najlepiej jak potrafi, Can't We Talk about Something More Pleasant pokazuje pełen zakres talentu Roz Chast jako rysowniczki i gawędziarki.
