Czy nie mieliśmy prawie wszystkiego: w obronie Whitney Houston?

Opinie czytelników

Książka stanowi dobrze zbadany i zniuansowany hołd dla Whitney Houston, badając jej wkład w muzykę, jej zmagania i jej wpływ na społeczeństwo. Podczas gdy większość czytelników uznała ją za wnikliwą i pięknie napisaną, niektórzy uznali ją za powolną i pozbawioną nowych informacji.

⬤ Fachowo zbadana i napisana
⬤ pełen miłości hołd, który szanuje dziedzictwo Whitney
⬤ zawiera dogłębną analizę jej wpływu na czarną rozrywkę i współczesnych artystów
⬤ porusza kwestie społeczne, takie jak seksizm, rasizm i homofobia
⬤ pięknie oddaje jej walkę i osiągnięcia
⬤ wielu uważało, że zapewnia lepsze zrozumienie jej życia.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali narrację za powolną i mało angażującą
⬤ kilku uznało, że nie oferuje ona nowych spostrzeżeń i zbytnio przypomina perspektywę fana
⬤ niektórzy skrytykowali włączenie retoryki rasowej
⬤ mniejszość uważała, że brakuje jej osobistego związku z Whitney.

(na podstawie 45 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Didn't We Almost Have It All: In Defense of Whitney Houston

Zawartość książki:

Uznana za NAJLEPSZĄ KSIĄŻKĘ ROKU... SO FAR przez The New Yorker.

Uznana za NAJLEPSZĄ KSIĄŻKĘ MIESIĄCA przez The Washington Post.

Szczera eksploracja geniuszu, wstydu i sławy Whitney Houston dekadę po jej śmierci.

11 lutego 2012 roku Whitney Houston została znaleziona zanurzona w wannie swojego apartamentu w hotelu Beverly Hilton. W ciągu dekady, która upłynęła od tego czasu, świat opłakiwał jej śmierć w obliczu nowych rewelacji na temat jej związku z czarnoskórością, seksualnością i uzależnieniami. Didn't We Almost Have It All to opowieść Gerricka Kennedy'ego o dwoistości życia Whitney, która była zarówno kobietą w centrum uwagi, jak i kimś, kto często musiał ukrywać to, kim była. To historia życia Whitney, jej całego życia, opowiedziana z wdziękiem i szczerością.

Na długo przed tym fatalnym dniem w 2012 roku, Whitney otworzyła świat swoim głosem. Był to talent jedyny w swoim rodzaju, ukształtowany w Newark w stanie New Jersey, obdarzony łaską kościoła i mądrością długiego rodu słynnych piosenkarzy gospel. Na nowo zdefiniowała "The Star-Spangled Banner". Stała się potęgą kasową, królową popowych list przebojów i międzynarodową supergwiazdą. Ale przez cały czas była zmuszona do ograniczania tego, kim była, wśród ciągłych oskarżeń, że jej muzyka nie była wystarczająco czarna, wystarczająco oryginalna, wystarczająco szczera.

Kennedy zręcznie zdejmuje warstwy złożonej historii Whitney, aby dotrzeć do prawdy o tym, co ją napędzało, co ją inspirowało i co ją prześladowało. Rozdziela narrację na kluczowe elementy, które wpłynęły na jej życie - dorastanie w słynnej rodzinie Drinkardów; dwa romantyczne związki, które ukształtowały całe jej dorosłe życie, z Robyn Crawford i Bobbym Brownem; jej trudny związek z własną czarnoskórością i sposoby, w jakie była oceniana przez czarną społeczność; jej uzależnienie od narkotyków i alkoholu; i wreszcie wstyd, który nosiła w sercu, który wpłynął na każdy aspekt jej życia. Opierając się na setkach źródeł, Kennedy zabiera czytelników z powrotem do świata, w którym ktoś taki jak Whitney po prostu nie mógł być, i szczegółowo wyjaśnia sposoby, w jakie jej sława nie chroniła i nie mogła jej chronić.

W czasie, który upłynął od jej śmierci, świat i sposób, w jaki postrzegamy celebrytów, zmieniły się dramatycznie. Wnikliwe spojrzenie na życie Whitney, Didn't We Almost Have It All kontekstualizuje jej zmagania na tle kultury tabloidów, konsumpcji publiczności, stygmatów zdrowia psychicznego i podziałów rasowych w Ameryce. Odkrywa dokładnie, jak i dlaczego straciliśmy ukochaną ikonę zbyt wcześnie.