Czy neuronauka może zmienić nasze umysły?

Opinie czytelników

Książka bada ograniczenia i implikacje obecnego entuzjazmu dla neuronauki, kwestionując jej wkład w zrozumienie ludzkich zachowań i kwestii społecznych. Autorzy opowiadają się za holistycznym spojrzeniem na jednostki, a nie redukowaniem ich do zwykłych funkcji mózgu, podkreślając znaczenie kontekstów społecznych, politycznych i edukacyjnych.

Książka jest chwalona za swoją przystępność, zwłaszcza dla laików, i oferuje zdrowy sceptycyzm wobec zawyżonych twierdzeń neuronauki. Zapewnia jasny przegląd kontekstu historycznego i obecnego rozumienia neuronauki, jednocześnie zachęcając do ostrożności w odniesieniu do jej ograniczeń. Wielu recenzentów uznało jej spostrzeżenia za cenne, szczególnie w odniesieniu do polityki społecznej i etycznych implikacji neuronauki.

Krytycy zauważyli, że książka nie zawiera istotnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń i czasami odrzuca ustalone koncepcje naukowe bez odpowiedniego uzasadnienia. Niektórzy stwierdzili, że tekst jest zbyt akademicki lub rozwlekły, co czyni go mniej wciągającym. Ponadto, książka może nie zadowolić tych, którzy szukają najnowszych badań lub ostatecznych odpowiedzi na pytania dotyczące potencjalnego wpływu neuronauki.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Can Neuroscience Change Our Minds?

Zawartość książki:

Neuronauka, ze swoimi zdumiewającymi nowymi technologiami, odkrywa działanie mózgu, a wraz z nim być może umysłu. Przedrostek „neuro” rozlewa się na każdą dziedzinę życia, od neuroestetyki po neuroekonomię, neurogastronomię i neuroedukację.

Obiecując leczyć choroby fizyczne i społeczne, rząd postrzega neuronaukę jako narzędzie do zwiększania „kapitału umysłowego” dzieci ubogich i bezrobotnych. Odkłada na bok rosnące ubóstwo i nierówności, zamiast tego twierdząc, że oparcie wychowania i edukacji dzieci na nauce o mózgu zmieni zdrowie i bogactwo zarówno dziecka, jak i narodu.

Wiodący krytyk takich neuropretensji, neuronaukowiec Steven Rose i socjolog nauki Hilary Rose sceptycznie przyglądają się tym twierdzeniom i leżącej u ich podstaw nauce, oddzielając rozsądne od wężowego oleju. Badając sposoby, w jakie nauka jest kształtowana i kształtuje ekonomię polityczną neoliberalizmu, argumentują, że neuronauka sama w sobie nie jest w stanie udźwignąć ciężaru tych nadziei.